Dag 14: Banff

Vandaag heb ik de hele dag de tijd om het Banff National Park te bezoeken. Om de dag zo optimaal te benutten heb ik om 07:00 uur gezet. Na het ontbijt in het hotel en me gedoucht te hebben ben ik begonnen aan de trip die ik in grote lijnen gisteren in elkaar heb gezet. Als eerste ben ik naar Tunnel Mountain. Dit is een berg dicht bij het dorpje Banff aan de oostkant gelegen daar waar mijn hotel zich ook bevond in de Bow River Vallei. De smalle weg er naar toe ging steil omhoog en was een belevenis op zich. Zo links en rechts wat foto’s gemaakt en toen verder gereden naar de volgende berg.

Deze luisterde naar de naam Sulphur Mountain en deze berg ligt ten noorden van Banff. Op deze berg is een kabelbaan aangebracht die Banff Gondola heet en met die kabelbaan ben ik omhoog gegaan. Het scheen dat je tijdens die reis wildlife kon spotten maar uiteraard niet wanneer ik die kabelbaan neem. In het boven station kun je de nodige souvenirs kopen en was er een restaurant. Ook was er een wandelroute uitgezet en ik besloot deze te nemen. De route was sneeuwvrij gemaakt terwijl de berg verder met een dikke laag sneeuw was bedekt. Gelukkig had ik mijn zonnebril bij mij want de felle zon weerkaatste op de sneeuw. De wandelroute ging naar Sanson’s Peak. Dat is een weerstation op bijna 2500 meter waar Norman Sanson in de vorige eeuw dagelijks tot zijn 84ste beklom om de weergegevens uit te lezen. Wat daar volgde waren prachtige vergezichten met name op het dorp Banff, de Bow River Vallei en de besneeuwde Rockies op de achtergrond. Na twee uurtjes daar rondgewandeld te hebben ben ik weer met de kabelbaan naar beneden gegaan om met de auto naar de volgende bestemming te rijden.

De volgende bezichtiging was Lake Moriane. Dat is een gletsjermeer op zo’n 70 kilometer van Sulphur Mountain over de Trans Canada Highway 1 die dwars door het National Park loopt. Vlak voor het gehucht Lake Louise heb ik de afslag naar het meer Lake Louise genomen. Eenmaal bij de afslag Lake Moraine was de weg gebarricadeerd. Ik besloot toen maar naar Lake Louise te gaan. Ook Lake Louise is een gletsjermeer alleen dan veel toeristischer. Dat bleek ook wel op de parkeerplaats even verder op. Ook de Aziatische toeristen hadden hier de weg naar toe gevonden. Lake Louise was nog steeds bedekt onder een dikke laag ijs. Het was een prachtig gezicht. Ik besloot een wandeling te maken langs het meer. Het pad was bedekt met een dik pak sneeuw wat toch een gekke gewaarwording is omdat het gewoon een graad of twintig was en de zomertrui al snel verruild werd voor een T-shirt. Het scheelt dat de meeste toeristen op één punt blijven staan dus het was een aangename rustige wandeling ondanks dat het flink glibberen en glijden was. Hierna ben ik terug gereden naar Banff en werd het duidelijk waarom de weg naar Lake Moraine gebarricadeerd was. Dit meer ligt nog hoger dan Lake Louise en was dus nog steeds onbereikbaar. Ik besloot de toeristische route te nemen naar Banff en ik heb de Bow Valley Parkway genomen. Een prachtige weg door de vallei omringd door de hoge bergen.

De laatste stop van deze middag was Lake Minnewanka. Dit meer ligt ten noordoosten van Banff en is met zijn 28 kilometer lengte het grootste meer in de Canadese Rocky Mountains. In tegenstelling tot Lake Louise was hier helemaal geen toerist te bekennen. Het meer ligt iets lager en het water was daar al wel ontdooid. Ik heb een stuk langs het meer gelopen en genoot van het uitzicht op het heldere azuurblauwe water met prachtige witte bergtoppen op de achtergrond. Helaas begon de tijd te dringen wat voor de avond stond er nog een excursie gepland.

Dus ben ik terug het hotel gereden en daar heb ik in het restaurant mij gewaagd aan het spareribmenu. Om 19:15 uur werd ik door een busje opgehaald voor Evening Wildlife Safari. Er werden nog meer hotels aangedaan voordat de werkelijke safari begon. Een busje met 12 toeristen en een chauffeur die ook als gids diende. Die gids had nogal wat weg van Steve Irwin en zo praatte hij ook. Amazing! We reden dus langs plaatsen waar bij de invallende duisternis te bewonderen zijn. De (witstaart)herten (Bambi dus) en reeën waren niet bepaald schuw en lieten ze rustig fotograferen. De dikhoornschapen waren een ware attractie. Deze beesten lagen gewoon langs de weg een beetje te herkauwen en vonden het bepaald niet erg dat een busje toeristen langs reed. De rondrit duurde zo’n twee uur en helaas hebben geen wolven en beren gespot.

Om 21:30 uur was ik terug in hotel en kon terugkijken op een geslaagde dag waarin ik veel had gezien en kon ik mij voorbereiden op de rit van morgen die naar Valemount in British Columbia zal gaan. Ik had mijzelf in Banff nog wel een week kunnen vermaken maar de reis gaat verder.

De kilometerstand na dag 14 staat 2992 kilometer.