Dag 20: Van Whistler naar Victoria

Vandaag heb ik een leuke rit voor de boeg. Dus ben ik vol goede moed opgestaan en Hollands als ik ben mij te goed gedaan aan het gratis ontbijt. Het enige dat het pruimen waard was, waren suiker gelaagde koeken. Die vonden dus gretig aftrek bij de koffie die in ieder geval goed van temperatuur was. Naar buiten kijkend scheen de zon Whistler. Dat het bestond na twee dagen regen!

Dus ik heb ik snel mijn boeltje opgepakt en Whistler verlaten. Het eerste gedeelte van deze reis zal aan naar Horseshoe Bay, West Vancouver. De reis ging over Highway 99 ook wel geheten de Sea to Sky Highway. Het eerste gedeelte ging door de bergen van Garibaldi Provincial Park. Wat opviel dat de eerste naam op borden van plaatsen, rivieren, bergen en dergelijke niet in het Engels zijn maar in de taal van oorspronkelijke bewoners de Indiaanse stam Squamish. Ik reed overigens ook nog vlak lang een dorp met dezelfde naam. Het was prettige route heuveltje op, heuveltje af met regelmatig Kodak momentjes langs de weg. Nadat ik over de 100 kilometer iets meer dan twee uur had gedaan bereikte ik Horseshoe Bay.

Horseshoe Bay behoort tot het district West Vancouver dat op zijn beurt weer deel uit maakt van de metropool Vancouver. Verder heeft dit plaatsje niet te bieden behalve dat vanaf hier de ferry vertrekt naar Vancouver Island. Nadat ik een kaartje had gekocht werd ik met auto en al ingescheept in de ferry van BC Ferry die mij van Horseshoe Bay naar Nanaimo op Vancouver Island zou brengen. De auto snel geparkeerd en hup met fototoestel naar het bovendek geklommen. Toen alle auto’s binnen waren vertrok de ferry voor de anderhalf uur durende vaart naar Nanaimo. Ogen open houden want tijdens de oversteek zou je walvissen, orka’s, zeehonden enzovoort kunnen spotten. Het was een hartstikke leuk stukje varen met prachtig weer maar helaas heb ik geen wildlife mogen spotten.

Na anderhalf uur dus bij Nanaimo van de ferry gereden Vancouver Island. Alles is dichtbij op dit kleine eiland volgens de lokalen. Vancouver Island is zo groot als 2/3 van Nederland dus zo klein vond ik dat niet. Onderweg naar de hoofdstad van British Columbia en grootste stad van het eiland Victoria ben ik onderweg even van de snelweg gegaan om een bezoek te brengen aan Chemainus. Chemainus is een lief klein dorpje aan de Straat van Georgia (De zeeweg tussen Vancouver Island en het vasteland) waar 39 muurschilderingen waren te bewonderen. Onder een stralende zon heb ik schitterende muurschilderingen tijdens een fijne wandeling die beëindigd heb op de baai aan de noordkant van het dorp.

Hierna ben ik verder gereden naar Duncan. Ook deze plaats werd aangeraden door de reisorganisatie. Duncan is qua oppervlakte het kleinste stadje van Canada en ik was er eerste instantie dan ook voorbij gereden. Duncan staat beken om zijn totempalen. Ook in Duncan heb ik een wandeling gemaakt. En een paar sierlijke totempalen op de gevoelige plaat gezet. Opvallend in dit stadje was de hoeveelheid First Nations die van allerlei toeristische waar aan de man probeerden te brengen. Het was minder geslaagd dan Chemainus. Na Duncan te hebben verlaten ben ik toch maar doorgereden naar Victoria dat op het zuidelijke puntje van Vancouver Island ligt.

Het hotel waar ik verbleef heette Hotel Zed (http://www.hotelzed.com). Dit hotel was net van eigenaar verwisseld en de nieuwe eigenaar was nog flink aan het verbouwen. Het hotel ligt zelf in het noorden van Victoria. Na het inchecken heb ik de rust van de bescheiden kamer opgezocht. Daar even gegoogled hoever het lopen was naar het centrum van de stad. Dat bleek ongeveer een uur te zijn. Na een uurtje pauze heb ik mij gewaagd aan de wandeling naar downtown. Na een klein uurtje was ik inderdaad in het centrum van het stadje (80000 inwoners). De zoete koeken van vanmorgen waren inmiddels wel verteerd dus besloot ik een restaurant op te zoeken. Nu had ik gezien dat ook hier een Old Spaghetti Factory bevond dus na het heerlijke eten van gisteren hier weer te gaan eten. Ditmaal bestond het hoofdmenu uit penne met kip. Ook nu smaakte het weer uitstekend en was het ruim voldoende om het buikje te vullen.

Na het eten heb ik een wandeling gemaakt door het oude centrum en langs de haven. Daarna ben ik voorzichtig weer naar het hotel gelopen om aldaar in de hotelkamer op internet uit te zoeken hoe ik dag van morgen ga indelen. Morgen ga ik terug naar het vasteland van British Columbia, naar Vancouver om precies te zijn. Maar niet voordat ik in Victoria op walvissenjacht te gaan. Niet om die beesten te doden natuurlijk maar om ze op de foto te zetten.

De kilometerstand na dag 20 staat 5029 kilometer.