Dag 3: Op naar Praag.
Door: JP
Blijf op de hoogte en volg Bonehead
23 September 2015 | Tsjechische Republiek, Turnov
Hoewel ik wel eens eerder in Tsjechië was geweest, had ik nog nooit de hoofdstad bezocht. Een gemiste kans natuurlijk en daar zou vandaag verandering in komen. Zoals elke dag had ik nu ook het alarm op mijn telefoon op 7 uur gezet zodat ik niet te lang in bed zou blijven liggen en dat ik dus optimaal van de dag gebruik zou kunnen maken. Na de persoonlijke verzorging en het ontbijt ging eventjes na achten lopend op pad naar het treinstation van Turnov. Ik had thuis al wat research gedaan en de tsjoek zou de afstand van zo'n 90 kilometer in zo'n 1,5 uur overbruggen. Bovendien stap je midden in Praag uit. En dat allemaal voor de prijs van ongeveer €6,- enkele reis. Retourtje doen ze niet aan dus dat wordt dus twee enkeltjes.
Na een wandeling van een half uur kwam ik op het station aan. Het was even zoeken naar het loket en het bleek dat kaartjesmevrouw in het toeristische Turnov alleen maar Tsjechisch kon en dus geen Engels of Duits. Dat is dus vrij lastig. Die vrouw vertelde mij dat er geen trein naar Praag ging. Of dat kwam door een wisselstoring, blaadjes op de rail of weet ik wat voor kutsmoes de NS hier altijd gebruikt werd mij in het geheel niet duidelijk. Wel kon ik bij haar een kaartje kopen en moest ik met de bus. Welke bus dat moest ik maar lekker zelf uitzoeken. Klantvriendelijkheid stond bij haar niet hoog in het vaandel. Voor het station stonden twee České dráhy (de Tsjechische Spoorwegen dus) jokers die ook niet van plan waren om zich behulpzaam op te stellen en wuifden mij weg.
Dus ben ik maar op zoek gegaan naar een halte waar aangegeven werd dat de bus naar Praag zou gaan. Om 09:30 uur kwam er dan eindelijk (Ik had gehoopt om deze tijd al in Praag te zijn) een bus. De chauffeur van deze bus was wel vriendelijk en draaide een buskaartje uit voor mij. Ik had al veel mooie bussen gezien in Tsjechië van de firma Busline maar de bus die naar Praag zat was iets minder nieuw en was bovendien beplakt met reclame zodat naar buiten kijken geen optie was. De bus reed grotendeels over de A38 waar bij de grotere plaatsen de bus de snelweg verliet om daar langs een paar haltes en het station te rijden om vervolgens de weg via de A38 te vervolgen. Om 11 uur kwam ik aan in Praag. De bus ging echter niet verder dan Černý Most, Een buitenwijk in het noordoosten van Praag. Nadat ik daar eventjes had rondgelopen leek het mij toch verstandig om de metro naar het centrum te nemen. Een behulpzame loketdame verkocht mij een kaartje van nog geen Euro waarmee ik een half uur met de metro kon. Ik ging met lijn B van de Praagse metro en op het kaartje in de metro leek mij het meest verstandig om bij halte Můstek uit te stappen.
Toen ik mijn hoofd weer boven de grond stak, zag ik een enorm plein waar de nodige kraampjes koek en zopie aan de man proberen te verkopen. Enorme drommen toeristen liepen voor mij uit. Ik pakte mijn reisgids van National Geografic er maar eens bij maar de plattegrond was wel heel erg onduidelijk. Dus ik besloot maar mijn weg proberen te vinden via de wegwijzers. Als je zo loopt in Staré Město (zoals de oude binnenstad van Praag in het Tsjechisch heet) dan valt het op dat eigenlijk alles ingericht is op de toerist. Dat betekent dus eindeloze rijen met vreet/zuiptentjes en de meest weerzinwekkende prul dat als souvenir verkocht probeert te worden. En daarbij stikt het in Praag van de wisselkantoortjes die om het hardst schreeuwen zonder provisie te werken. Ze zullen daar wel van de wind leven.
Na een tijdje door de straten te hebben geslenterd kwam ik plots een bordje tegen met daarop de tekst Karlův most. Dat klonk bekend in de oren want volgens de reisgids was dat de Karelsbrug. Dus was de reisgids niet eens compleet waardeloos. Zo over de Karelsbrug gelopen en daar een paar fotootjes geschoten. Hier bleek wel weer dat die verwerpelijke selfishstick een Aziatische uitvinding is. Je kon nog geen meter lopen of je kwam weer zo'n achterlijke stok tegen. Om eens een foto te maken zonder Aziaat er op is trouwens een hele uitdaging. Maar goed via de Karelsbrug naar de wijk Malá Strana gelopen en van daaruit iets omhoog naar de Praagse Burcht oftewel . Inmiddels was het al middag en begon het mij aardig te knagen. Dus eerst bij zo'n vreettentje wat eten gehaald. Aardappels met schil en spekjes en ui. Dat was best lekker. Daarna een kaartje gekocht waarmee ik bij alles van de Burcht mocht bezoeken. En hoewel ik meer om natuur geef dan om cultuur was het bezoeken van de Praagse Burcht wel de moeite waard om mij eens te verdiepen in de geschiedenis van Praag en Tsjechië. Dus ik heb de St. Vituscathedraal, het koninklijke paleis, Story of Prague castle, St. Georgebasiliek, Prague Castle Picture Gallery, Treasury of St. Vituscathedraal en South Tower of St. Vituscathedraal bezocht.
Nadat ik enkele uren had rondgedwaald in de Praagse Burcht ben ik via weer de Karelsbrug richting de oude Joodse wijk Josefov gelopen. Daar had ik graag wat oude Joodse monumenten willen bezichtigen maar een bordje gaf aan dat vandaag alle Joodse bezichtigen dicht zaten vanwege een Joodse feestdag. Nu is mijn kennis van de Joodse kalender niet heel erg groot maar later bleek dat juist vandaag (23 september) Jom Kippoer was. Dus ben ik van arremoede maar verder richting het noorden gelopen. Ik begon mij inmiddels al zorgen e maken over mijn terugreis. Want hoe zal ik vandaag nog weer terug in Turnov geraken. Op gegeven moment kwam ik op Náměstí Republiky oftewel het plein republiek een kaart van Praag tegen en daar kwam ik tot de ontdekking vlakbij Praha hlavní nádraží te zitten en die naam kwam mij bekend voor want dat stond op mijn treinkaartje. Maar de tijd was mij te kort om nog uitgebreid wat in Praag te bezoeken. Dus besloot ik mij te verlekkeren aan wat werd verkocht als typische Tsjechische lekkernij terwijl de oorsprong toch echt in Slowakije ligt: De Trdelník. De Trdelník is bladerdeeg met veel suiker dat om een metalen staaf op een grill wordt geroosterd. Het geheel wordt dan warm opgegeten. Hoewel ik geen zoetekauw ben smaakte dit toch wel erg lekker. Op dat kaartje bleek trouwens ook nog dat het plein waar ik vanmorgen uit de metro was gestapt het Wenceslausplein te heten. Dit plein stond ook op mijn verlanglijstje. Maar ik was vanmorgen iets te hard overheen gehold om het plaquette ter nagedachtenis van Jan Palach (de student die zich in brand stak tegen het communisme in 1969) te vereren met een bezoek.
Nadat ik dit opgesmikkeld heb, ben ik toch maar naar het treinstation Hlavni. Dat schijnt het grootste treinstation van Praag te zijn. En dat bleek ook wel want ik waande mij bijna op Schiphol met alle winkeltjes die hier op het station zijn te vinden. Dus ik heb bij het loket een kaartje gekocht en ik had de pech dat de trein net weg was en ik tot 19:25 uur moest wachten voor de volgende trein. Het was een vrij luxe trein. Toen de conductrice mijn kaartje kwam knippen kwam ze een heel verhaal in Tsjechisch tegen mij afsteken en ik begreep er natuurlijk geen bal van. Maar via Google Translate en de hulp van de conductrice kwam ik er achter dat de trein niet verder ging dan Všetaty ging en dat van daaruit met de bus verder moest. Dus in Všetaty werden alle tien treinpassagiers om een uur of acht in twee enorme bussen gedreven om de reis naar Turnov te vervolgen. Nu schijnt elke boerengehucht in Tsjechië een treinstation te hebben dus ging de busreis over landweggetjes naar die acht tussenliggende treinstations. Naast de chauffeur was er ook een pipo van CD (Tsjechische NS) aanwezig. Het was een simpele ziel die mij keer op keer mijn bestemming vroeg. Halverwege de rit kwam de pipo er toch achter dat twee bussen iets teveel van het goede was voor die tien man en mocht één bus naar de remise. Bij de treinstations maakte de pipo even een praatje met de stationschef en aangezien er toch geen reizigers in of uit de bus stapte werd de weg vervolgd. Gezien de vertraging had dit natuurlijk ook wel telefonisch gekund maar dat was waarschijnlijk te makkelijk.
Om 22:30 uur werd dan eindelijk de eindbestemming station Turnov bereikt. Ik bedankte de pipo hartelijk voor deze geweldige sightseeingtour en dat het verdomd jammer was dat het donker was. Na een half uur wandelen kwam ik doodmoe in het hotel aan. Restaurants zaten natuurlijk al dicht maar gelukkig had ik nog wat rollade bewaard die ik toen maar heb opgegeten. Iets na elf heb ik het licht maar uitgedaan en ben ik ga slapen na ondanks de strubbelingen toch geslaagde dag. Morgen staat er weer een wandeldag op het programma. Ditmaal ga ik beginnen in Prachovské skály en dan zie wel wat ik allemaal nog meer kan zien deze dag.
Na een wandeling van een half uur kwam ik op het station aan. Het was even zoeken naar het loket en het bleek dat kaartjesmevrouw in het toeristische Turnov alleen maar Tsjechisch kon en dus geen Engels of Duits. Dat is dus vrij lastig. Die vrouw vertelde mij dat er geen trein naar Praag ging. Of dat kwam door een wisselstoring, blaadjes op de rail of weet ik wat voor kutsmoes de NS hier altijd gebruikt werd mij in het geheel niet duidelijk. Wel kon ik bij haar een kaartje kopen en moest ik met de bus. Welke bus dat moest ik maar lekker zelf uitzoeken. Klantvriendelijkheid stond bij haar niet hoog in het vaandel. Voor het station stonden twee České dráhy (de Tsjechische Spoorwegen dus) jokers die ook niet van plan waren om zich behulpzaam op te stellen en wuifden mij weg.
Dus ben ik maar op zoek gegaan naar een halte waar aangegeven werd dat de bus naar Praag zou gaan. Om 09:30 uur kwam er dan eindelijk (Ik had gehoopt om deze tijd al in Praag te zijn) een bus. De chauffeur van deze bus was wel vriendelijk en draaide een buskaartje uit voor mij. Ik had al veel mooie bussen gezien in Tsjechië van de firma Busline maar de bus die naar Praag zat was iets minder nieuw en was bovendien beplakt met reclame zodat naar buiten kijken geen optie was. De bus reed grotendeels over de A38 waar bij de grotere plaatsen de bus de snelweg verliet om daar langs een paar haltes en het station te rijden om vervolgens de weg via de A38 te vervolgen. Om 11 uur kwam ik aan in Praag. De bus ging echter niet verder dan Černý Most, Een buitenwijk in het noordoosten van Praag. Nadat ik daar eventjes had rondgelopen leek het mij toch verstandig om de metro naar het centrum te nemen. Een behulpzame loketdame verkocht mij een kaartje van nog geen Euro waarmee ik een half uur met de metro kon. Ik ging met lijn B van de Praagse metro en op het kaartje in de metro leek mij het meest verstandig om bij halte Můstek uit te stappen.
Toen ik mijn hoofd weer boven de grond stak, zag ik een enorm plein waar de nodige kraampjes koek en zopie aan de man proberen te verkopen. Enorme drommen toeristen liepen voor mij uit. Ik pakte mijn reisgids van National Geografic er maar eens bij maar de plattegrond was wel heel erg onduidelijk. Dus ik besloot maar mijn weg proberen te vinden via de wegwijzers. Als je zo loopt in Staré Město (zoals de oude binnenstad van Praag in het Tsjechisch heet) dan valt het op dat eigenlijk alles ingericht is op de toerist. Dat betekent dus eindeloze rijen met vreet/zuiptentjes en de meest weerzinwekkende prul dat als souvenir verkocht probeert te worden. En daarbij stikt het in Praag van de wisselkantoortjes die om het hardst schreeuwen zonder provisie te werken. Ze zullen daar wel van de wind leven.
Na een tijdje door de straten te hebben geslenterd kwam ik plots een bordje tegen met daarop de tekst Karlův most. Dat klonk bekend in de oren want volgens de reisgids was dat de Karelsbrug. Dus was de reisgids niet eens compleet waardeloos. Zo over de Karelsbrug gelopen en daar een paar fotootjes geschoten. Hier bleek wel weer dat die verwerpelijke selfishstick een Aziatische uitvinding is. Je kon nog geen meter lopen of je kwam weer zo'n achterlijke stok tegen. Om eens een foto te maken zonder Aziaat er op is trouwens een hele uitdaging. Maar goed via de Karelsbrug naar de wijk Malá Strana gelopen en van daaruit iets omhoog naar de Praagse Burcht oftewel . Inmiddels was het al middag en begon het mij aardig te knagen. Dus eerst bij zo'n vreettentje wat eten gehaald. Aardappels met schil en spekjes en ui. Dat was best lekker. Daarna een kaartje gekocht waarmee ik bij alles van de Burcht mocht bezoeken. En hoewel ik meer om natuur geef dan om cultuur was het bezoeken van de Praagse Burcht wel de moeite waard om mij eens te verdiepen in de geschiedenis van Praag en Tsjechië. Dus ik heb de St. Vituscathedraal, het koninklijke paleis, Story of Prague castle, St. Georgebasiliek, Prague Castle Picture Gallery, Treasury of St. Vituscathedraal en South Tower of St. Vituscathedraal bezocht.
Nadat ik enkele uren had rondgedwaald in de Praagse Burcht ben ik via weer de Karelsbrug richting de oude Joodse wijk Josefov gelopen. Daar had ik graag wat oude Joodse monumenten willen bezichtigen maar een bordje gaf aan dat vandaag alle Joodse bezichtigen dicht zaten vanwege een Joodse feestdag. Nu is mijn kennis van de Joodse kalender niet heel erg groot maar later bleek dat juist vandaag (23 september) Jom Kippoer was. Dus ben ik van arremoede maar verder richting het noorden gelopen. Ik begon mij inmiddels al zorgen e maken over mijn terugreis. Want hoe zal ik vandaag nog weer terug in Turnov geraken. Op gegeven moment kwam ik op Náměstí Republiky oftewel het plein republiek een kaart van Praag tegen en daar kwam ik tot de ontdekking vlakbij Praha hlavní nádraží te zitten en die naam kwam mij bekend voor want dat stond op mijn treinkaartje. Maar de tijd was mij te kort om nog uitgebreid wat in Praag te bezoeken. Dus besloot ik mij te verlekkeren aan wat werd verkocht als typische Tsjechische lekkernij terwijl de oorsprong toch echt in Slowakije ligt: De Trdelník. De Trdelník is bladerdeeg met veel suiker dat om een metalen staaf op een grill wordt geroosterd. Het geheel wordt dan warm opgegeten. Hoewel ik geen zoetekauw ben smaakte dit toch wel erg lekker. Op dat kaartje bleek trouwens ook nog dat het plein waar ik vanmorgen uit de metro was gestapt het Wenceslausplein te heten. Dit plein stond ook op mijn verlanglijstje. Maar ik was vanmorgen iets te hard overheen gehold om het plaquette ter nagedachtenis van Jan Palach (de student die zich in brand stak tegen het communisme in 1969) te vereren met een bezoek.
Nadat ik dit opgesmikkeld heb, ben ik toch maar naar het treinstation Hlavni. Dat schijnt het grootste treinstation van Praag te zijn. En dat bleek ook wel want ik waande mij bijna op Schiphol met alle winkeltjes die hier op het station zijn te vinden. Dus ik heb bij het loket een kaartje gekocht en ik had de pech dat de trein net weg was en ik tot 19:25 uur moest wachten voor de volgende trein. Het was een vrij luxe trein. Toen de conductrice mijn kaartje kwam knippen kwam ze een heel verhaal in Tsjechisch tegen mij afsteken en ik begreep er natuurlijk geen bal van. Maar via Google Translate en de hulp van de conductrice kwam ik er achter dat de trein niet verder ging dan Všetaty ging en dat van daaruit met de bus verder moest. Dus in Všetaty werden alle tien treinpassagiers om een uur of acht in twee enorme bussen gedreven om de reis naar Turnov te vervolgen. Nu schijnt elke boerengehucht in Tsjechië een treinstation te hebben dus ging de busreis over landweggetjes naar die acht tussenliggende treinstations. Naast de chauffeur was er ook een pipo van CD (Tsjechische NS) aanwezig. Het was een simpele ziel die mij keer op keer mijn bestemming vroeg. Halverwege de rit kwam de pipo er toch achter dat twee bussen iets teveel van het goede was voor die tien man en mocht één bus naar de remise. Bij de treinstations maakte de pipo even een praatje met de stationschef en aangezien er toch geen reizigers in of uit de bus stapte werd de weg vervolgd. Gezien de vertraging had dit natuurlijk ook wel telefonisch gekund maar dat was waarschijnlijk te makkelijk.
Om 22:30 uur werd dan eindelijk de eindbestemming station Turnov bereikt. Ik bedankte de pipo hartelijk voor deze geweldige sightseeingtour en dat het verdomd jammer was dat het donker was. Na een half uur wandelen kwam ik doodmoe in het hotel aan. Restaurants zaten natuurlijk al dicht maar gelukkig had ik nog wat rollade bewaard die ik toen maar heb opgegeten. Iets na elf heb ik het licht maar uitgedaan en ben ik ga slapen na ondanks de strubbelingen toch geslaagde dag. Morgen staat er weer een wandeldag op het programma. Ditmaal ga ik beginnen in Prachovské skály en dan zie wel wat ik allemaal nog meer kan zien deze dag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
