Dag 8: Een rustige dag in Swaziland.

Om 08:00 uur rustig het bed uitgerold voor een nieuwe dag. Eerst met de toilettas onder de arm richting sanitaire voorzieningen. Hoewel ze een beetje provisorisch waren, was het goed te doen. Het was een heerlijk doucheje. Na deze verkwikkende ontwikkeling was het ontbijt wel gereed. Het oude brood moest klaarblijkelijk op want Ruan schotelde ons wentelteefjes voor. Hoewel ik van origine geen ontbijter ben gaat dit soort dingen er wel in dus heb ik voor de verandering eens fatsoenlijk ontbeten.

Na het ontbijt heb ik de stoute wandelschoenen aangetrokken om deel te nemen aan de ochtendwandeling van deze morgen. Bijna de gehele groep deed mee aan de wandeling die luisterde naar de idyllische naam Hippo trail. Het was een wandeling van 6.8 kilometer in de omgeving van de accommodatie in het park. De wandeling ging over smalle paadjes die soms heuvel op gingen. Soms waren de paadjes wat moeilijker begaanbaar omdat er modder was ontstaan door de regenval van de laatste dagen. Hoewel de naam anders doet vermoeden hebben we geen nijlpaard gezien. Wel liepen een aantal andere beestjes als impala, gnoes, hartenbeestjes, blesbokken en vele soorten vogels in alle vrijheid rond. Ook aardig was het snelstromende riviertje Mhlambanyats (juist,ja). Na zo'n tweeënhalf uur was de missie volbracht en kwamen we weer aan bij de accommodatie.

Tot aan de lunch stonden er wat optionele activiteiten op het programma. Ik ben geen fietser, dus ik liet het mountainbiken voor wat het is en paardrijden: Ach, dat wil ik zo'n knol niet aandoen. Het was prachtig zonnig weer en ik besloot maar eens lekker in het zonnetje een beetje te gaan lezen. Gaandeweg de ochtend kregen we te horen dat het bezoek aan het traditionele dorp geen doorgang vond omdat er geen gids beschikbaar was. Deze activiteit werd daarom verzet naar morgen. Dit betekende dus dat we tot 15:30 uur de tijd aan onszelf hadden.

Na de lunch heb ik maar een rondje gelopen over het park. Ik wou eigenlijk wel een baantje zwemmen. Het was immers prachtig zonnig weer en de thermometer tikte de 30 graden aan. Het zwembad lag echter tjokvol met locals. En die hadden mij toch een herrie bij zich. Daar had ik dus geen zin en besloot terug te gaan naar de accommodatie om er een heerlijke inactieve dag van te maken. Toch wel aardig deze moment van bezinning om via een reisgids in te laten werken wat je deze vakantie allemaal gezien hebt. En dat was ontzettend veel!

Om 15:30 uur werden we Freddy in gedirigeerd voor een ritje naar de hoofdstad Mbabane waar we een traditionele markt zouden bezoeken. We werden losgelaten op een braakliggend terrein van waaruit garageboxen allerlei snuisterijen te koop aan werden geboden door de plaatselijke bevolking. Het was de traditionele prul wat zo'n links en rechts in elk souvenirwinkeltje verkocht werd. Bovendien bleek de hele handel eigendom van één eigenaar. Als de dames achter de toonbank iets dreigden te verkopen kwam hij wel even de prijs bepalen. Toeristen werden naar binnengetrokken en veel geouwehoer om je heen. Niks voor mij. Ook de rest kocht niet veel dit ter frustratie van de verkopers. Snel weg hier! Er kwam nog een bus vol met toeristen. Ditmaal met ouwe lui uit Frankrijk. Veel geluk met hun!

Uiteraard werd er even gestopt bij een supermarkt waar de huiselijke voorraad weer bijgevuld kon worden. Kwam dat even goed uit: Ik was door de wijn heen. Wel even zorgen dat je geen locale munten overhoudt want morgen gaan we terug naar Zuid-Afrika en dan is die rommel waardeloos. Nadat we rond een uur of zeven terug waren op de Mlilwane NR campsite konden we aanschuiven in het locale restaurant Hippo Haunt. Blijkbaar was de 2000 rand per persoon die we aan Ruan hadden gegeven zo ruim dat dit er wel afkon. In het restaurant heb ik rijst met kip en ander ondefinieerbaar vlees gegeten. Net toen ik op wilde gaan voor het toetje brak er een wolkbreuk uit. Direct sloegen de stoppen erdoor en werden er kaarsjes op tafel gezet om niet helemaal in het donker te zitten. De regen hield nog even aan en het onweerde er flink bij.

Toen de ellende voorbij was heb ik geprobeerd op mijn slippers enigszins droog de appartementen te bereiken. Daar zijn we in een overdekt gebouwtje bij gedeelde keuken gaan zitten en hebben daar wat gedronken. Het kampvuur dat Ruan vlak voordat we naar het restaurant zijn gegaan brandde wonderwel nog steeds ondanks de overvloedige regenval. Het dagelijkse flesje wijn maar opengetrokken en leeggedronken. Het was inmiddels al de volgende dag toen ik richting mijn nest ging. Morgen gaan we terug naar Zuid-Afrika.