Dag 23 en 24: Aan alle het goede komt een eind

14 en 15 oktober

De dag van vandaag staat in teken van de reis terug naar huis. Het vliegtuig vertrekt pas aan het eind van de middag dus we mogen nog even rondhangen in Madagaskar. Om te beginnen gaan we maar eens uitslapen. De volgende nacht is in het vliegtuig dus het is maar afwachten hoeveel slaap ik daar krijg. Tegen een uur of negen ga ik mijn nest uit. We moeten voor 11:00 uur uitchecken dus we hebben alle tijd. In plaats van ontbijt krijg ik het voor elkaar met het hotel om daar vroeg te lunchen. Ik weet immers niet wanneer we weer gelegenheid tot eten hebben.

Na een verkwikkende douche is het een beetje lanterfanteren tot 12:00 uur. Dan is het tijd voor de lunch. Het eten is in dit hotel zeer beperkt en de paar keuzes worden op een whiteboard geschreven. Dit betekent dat mijn lunch exact hetzelfde is dan het avondeten van gisteren. Nou ja, het is niet anders. Na de lunch is er het officiële afscheid van de hulp Santa en onze gids Patrick. Naast hun fooi zijn er tassen vol goederen verzameld met allerlei donaties van spullen die niet terug zullen gaan naar Nederland. Uiteraard draag ik ook graag mijn steentje bij aan een land waar alles onbetaalbaar is voor de gewone man als er überhaupt wat is. Er vallen mooie woorden over en weer. Er was drie weken lang een goede klik tussen crew en groep en dat is dan toch een fijne eindconclusie.

Als Santa voor het laatst de bagage op de bus heeft gekregen kunnen we om 13:00 uur gaan rijden. Zo’n 300 seconden later mogen we bij het vliegveld weer uit de bus stappen. We sluiten achteraan in de rij voor check-in internationale vluchten op de kleine vluchthaven. Na het inchecken ben ik nog even naar buiten gegaan en heb ik Santa mijn resterende Ariary’s gegeven. Santa had exact een pasar uur pauze voordat de volgende groep alweer arriveerde. En ik gunde het hem meer dan al die bedelaars die we tegenkomen. Ik hoop dat hij ooit zijn droom waar maakt en buschauffeur wordt voor toeristen. Eenmaal door de douane is er geen fuck te doen op het vliegveld. Er is bijna niks te koop of te zien en het is een beetje rondgangen totdat we aan boord mogen.

En dat duurt lang. Dertig minuten later dan gepland. En dus vertrekken we ook dertig minuten later vanaf Madagaskar. We vliegen weer over Mauritius waar het vliegtuig aangevuld wordt. Het is normaal als je één keer een tussenstop hebt. Maar op beide vluchten is wat veel van het goede. Te meer omdat Mauritius niet noordelijk (dus op de route) maar westelijk van Madagaskar ligt. Tijdens de vlucht zit ik exact in het midden van het vliegtuig. Het gevolg is dat ik al laatste aan de beurt ben met het uitdelen van eten. Er is geen keuze. Alleen de droge kip is over. Ik probeer een beetje te slapen tijdens de nachtvlucht maar een echt succes is het niet.

Met een flinke vertraging landen we in Istanboel. De tussentijd naar onze vlucht naar Amsterdam was al aan de krappe kant maar is nu nog maar anderhalf uur. Gelukkig krijgen we op de Turkse luchthaven een voorrangspositie en mogen we binnendoor zodat we nog eenvoudig en vrij op tijd onze aansluitende vlucht halen. De vlucht naar Amsterdam verloopt vlekkeloos en om 10:00 uur zetten we weer voet op Nederlandse grond. Ook de bagageafhandeling gaat perfect. Om 11:00 uur heb ik mijn koffer al in mijn handen. Ik heb snel afscheid genomen van de groep. Om 11:30 uur zit in de trein naar het oosten.

Om 13:45 rijdt de intercity het dorp van Naatje binnen. Nadat ik snel nog even boodschappen heb gehaald en een wasje heb gedraaid is het de tijd om even de kroeg op te zoeken. Daar wordt het tijd om even in een paar uur en met een stuk of wat groene knuppels de vakantie te evalueren. De evaluatie: De groep was prima. De reisleider en de rest van de crew waren uitmuntend. De reis was een 7. Het was prima maar hij komt niet in mijn top 5. Ik klink als een verwend nest en dat beaam ik. Qua natuur was het voor mij te veel van hetzelfde. Geen bijzondere landschappen en qua dieren eigenlijk alleen maki’s, kameleons en kikkers. Geen vogels en/of andere bijzondere dieren. Hoewel het niet echt mijn ding is vond ik de mensen wel bijzonder. Er is wel veel armoede maar de mensen zijn erg vriendelijk en gastvrij. Het is over het algemeen niet toeristisch en wij zijn een echte bezienswaardigheid. Ik zou niemand afraden om naar Madagaskar te gaan. Ik ben blij dat ik het heb meegemaakt maar ik hoef er niet weer naar toe.

Ik hoop dat jullie genoten hebben van mijn reisverslag en graag tot een volgende keer.