Dag 1: Begin reis Canada naar Niagara Falls

Dag allemaal,

Welkom bij mijn reisverslag over Canada, een reis die ik gemaakt heb van 8 mei tot en met 31 mei 2014. Dit verslag zal bestaan uit 23 dagen, van elke dag dat ik in Canada was dus één deel.

Om te beginnen een klein beetje persoonlijke informatie: Ik heb deze reis alleen gemaakt en geboekt bij FNV Voordeelvakanties wat een onderdeel is van Kras. Dit is de link van de reis -> http://www.voordeelvakanties-fnv.nl/vakantie/canada/reis-fnv36346/. De reis werd in Canada georganiseerd door het Canadese Jac Travel. Het betreft hier dus een fly/drive reis van 24 dagen in het oosten en westen van Canada. Waarom Canada? Dat is een goede vraag. Ik heb vele dromen over verre reizen en Canada was daar één van. De ongerepte natuur, de grote metropolen, de kleine plaatsjes, de oorspronkelijke indiaanse bewoners gecombineerd met de smeltkroes van wereldse invloeden door de vele immigratie. Maar ook zeker de vriendelijkheid van de Canadezen die ik elders eerder ontmoet heb. Ik heb, voor zover ik weet, geen familie in Canada wonen. Ik schrijf dit verslag voor iedereen die hierin geïnteresseerd is maar zeker voor mijn zelf als herinnering aan deze reis.

Voor ik ga beginnen met dag één eerst een klein beetje achtergrond informatie over Canada. Canada is na Rusland het grootste land ter wereld. Het beslaat bijna 10 miljoen km2 en is daarmee 267 keer zo groot als Nederland. Canada is als land bijna net zo groot als het werelddeel Europa in zijn geheel. Canada is een vrij jong land. Het werd gesticht in 1867. Het land is een Constitutionele monarchie wat inhoud dat het staatshoofd de Britse koningin Elizabeth II is. Canada maakt deel uit van de Gemenebest der Naties (zeg maar de vroegere en huidige koloniën van het Verenigd Koninkrijk. In Canada wonen 33,5 miljoen mensen. Dat is dus twee keer zoveel als in Nederland. Canada bestaat en 10 provincies en 3 territoria. De officiële spreektaal is Engels en Frans. Zo’n 22% van de bevolking is Franstalig (voornamelijk in de provincies Québec en New Brunswick. De originele bewoners zijn de indianen (First Nations, Inuit enzovoort). Verder bestaat de Canadese bevolking uit immigranten uit de gehele wereld waardoor er een kleurrijke smeltkroes is ontstaan. Ook vanuit Nederland emigreerden in de vorige eeuw duizenden mensen naar Canada. Er wonen bijna één miljoen mensen met een Nederlandse achtergrond in Canada. Het nationale symbool is de Maple Leaf (esdoornblad) wat overduidelijk in hun vlag terug te vinden. De nationale munteenheid is de Canadese Dollar wat ongeveer 0,67 Euro (om het makkelijk te houden) waard is.

Tot zover de achtergrondinformatie over deze reis. Laten we beginnen met dag 1 op 8 mei 2014. Ik vertrek om 09:30 uur uit Nijverdal. Ik moet de weg naar het westen zien te vinden zonder TomTom omdat ik daar de kaart van Canada op heb geïnstalleerd en er zodoende te weinig ruimte was voor de kaart van West-Europa. De appel valt nooit ver van de boom want net als mijn wijlen vader start de reis al kokhalzend. Een teken van spanning en nervositeit of alles wel goed zal gaan om in je uppie naar een vreemd land te reizen. Al snel neemt dat af en besluit toch alles maar over mij heen te laten komen. Ik had een parkeerplaats geboekt bij 247 Parking (http://247parking.nl) in Aalsmeer en uiteraard verreed ik mij en zat ik in het centrum van Aalsmeer. Via telefonisch contact met de parkeerboer de weg terug gevonden en bleek ik langs de parking te hebben gereden (tsja wat doen al die auto’s daar…). Via het busje van de parking op Schiphol afgezet om 12:15 uur. Dat was dus nog mooi op tijd. Na te hebben gebruncht op Schiphol en wat Taxfree te hebben geshopt vertrok het vliegtuig om 15:10 uur vanaf Schiphol. De maatschappij waarmee ik vloog luisterde naar de naam Air Transat. Air Transat is een Canadese vliegmaatschappij uit Montréal. Dat was ook aan de bemanning te merken. Je werd in het Frans aangesproken en als je Engels sprak deden ze net of ze je niet konden verstaan. Het is alweer meer dan 20 jaar geleden dat ik Frans op school had dus dat was wat verwaterd. Na een vlucht van 7.5 uur ben ik geland in Toronto. Canada binnenkomen is zowaar geen sinecure. Ze discrimineren daar niet maar alle donker getinte, jongeren en alleenreizende mochten even uitleggen wat ze toch in Canada kwamen doen. En dat niet eenmaal aan een douanebeambte maar een stuk of 10 keer aan evenzoveel douaniers. Vragen als waar je heen ging (hadden ze in de reisbescheiden kunnen zien, welk werk je deed, of je ook aan familiebezoek deed enzovoort, enzovoort.

Na veel oponthoud toch bij Godsgratie rond 16:30 (het is een tijdsverschil van -6 uur) door de douane gekomen en mijn vervoegd tot de autoverhuurder Alamo. Enigszins vermoeit de papierhandel doorgenomen. Daar wilden ze mij een grotere auto aansmeren tegen, uiteraard, een meerprijs. Helaas voor de dame in kwestie ging de commissie niet door. Het werd dus de kleinste auto. Het werd een oranje gebakje met een naaimachine motor er in. Een Fiat 500. De achterbank moest weg geklapt worden om de koffie in de koffiebak te krijgen. Het was een automaat (zoals bijna alle auto’s in Canada) en dat was voor het eerst dat ik daar in reed. Ik was vooral de eerste dagen vaak op zoek naar de koppeling waardoor de rem dus hard werd ingetrapt. Dat leverde dus horten en stoten. Wel kon ik zelf opschakelen wat ik nog wel handig vond. Je moet toch ergens heen het die hand. Ondanks dat het spitsuur was in Toronto liep het verkeer erg fijn door. Zevenbaans wegen hielpen daar ook zeker aan. De reis ging naar Niagara Falls waar de eerste nachten zouden worden doorgebracht. Volgens de routeplanner was dit een rit van 123 kilometer waar ik zo’n vijf kwartier over zou doen. Mijn eerste indrukken van Canada was dat elke plaats een winkelplein als Westermaat in Hengelo had maar dan vele malen groter. Op de snelweg ON-403 oftewel de Queen Elizabeth Way (QEW) kwam ik geen parkeerplaatsen tegen dus ging ik af en toe op zo’n winkelboulevard staan om de beentjes te strekken tussen het winkelende publiek. Iets anders wat opviel is dat Canadezen van groot houden. GMC, Buick, Dodge, Chevrolet (dus niet zo kleintje als wat ik heb) en Ford vinden gretig aftrek. Achter de Pick-Up werd soms een speciaal gefabriceerde caravan gekoppeld. In het verkeer zijn ze erg hoffelijk maar rijden in zo’n grote bak valt lang niet altijd mee. Gelukkig hebben ze alle ruimte op de snelweg waar weinig verkeer rijdt.

Het was dus 123 kilometer naar Niagara Falls. Ik heb er langer over gedaan omdat, ondanks/dankzij TomTom toch een paar keer verkeerd gereden ben. Zodoende arriveerde ik om 20:30 uur plaatselijke tijd in het hotel. Het hotel heette Best Western Cairn Croft (http://www.cairncroft.com). Na ingecheckt te hebben heb ik eerst lekker gedoucht. Daarna een klein stukje gewandeld in de buurt van het hotel. Ik had wel zin in een biertje en ben daarom naar in het hotel gevestigde Doc Magilligan's Restaurant gegaan. Daar heb ik één biertje gedronken. Deze was van het merk Alexander Keith’s India Pale. Een Indiaas biertje. Hij smaakte verrekte lekker maar toch heb ik het maar bij één gelaten. Vermoeid door de lange reis om 22:00 uur toch maar het hotelbed opgezocht. Morgen bestaat de dag uit het verkennen van Niagara Falls.

De kilometerstand na dag 1 staat op 303 kilometer.

Mocht je op de hoogte willen blijven van wanneer het volgende verslag wordt geplaatst vul dan je e-mailadres in de malinglist in zie het kader links hiernaast.