Dag 7: Even buurten bij Mswati III

Het is vroeg. Verdomd vroeg als om 04:30 uur het alarm van de telefoon afgaat. Het heeft vannacht weer behoorlijk tekeer gegaan in Nkambeni. Het hoosde werkelijk waar en ook toen ik mijn hoofd buiten de tent stak was het nog niet droog. Toch maar even provisorisch gedoucht en toen de zeiknatte tent maar afgebroken. Het ging allemaal niet van harte meer en het duurde dan ook vrij lang voordat het gevaarte enigszins in elkaar gevouwen had en dat ie ongeveer bijna in zijn tas paste.

In alle vroegte van deze morgen gingen we nog één keer naar het Krugerpark. We zouden vanmiddag nog zo'n halve dag al gamedrivend doorbrengen. Deze weg was sowieso ook handig om onze volgende bestemming te bereiken. Eigenlijk was er niet veel meer aan. We zagen nog meer van hetzelfde wat de vorige twee dagen al hadden gezien. De grote jagers hadden wederom een ATV dag opgenomen. Dus ik had het idee dat niemand het heel erg vond toen we het Krugerpark voor het laatst uitreden bij Malelane Gate. We reden in het uiterste oosten van de provincie Mpumalanga. Van het de uitgang van het Krugerpark tot aan de grens met Swaziland was het ongeveer 50 kilometer. De reistijd was enorm omdat men over bijna de gehele afstand met de weg aan het werk was. En dat gebeurde op zijn Afrikaans.

De omgeving was erg sober. Aan de weg was heel erg veel armoede te zien. Allemaal “huisjes” waar het enige bestandsdeel was golfplaten. Kinderen gingen in uniform lopend langs deze weg naar school. Het was niet meest florissante uitzicht dat we deze vakantie voorgeschoteld kregen. Iets voor het middaguur bereikten wij de grensovergang bij Jeppes Reef. We mochten uit de truck om eerst bij de Zuid-Afrikaanse douane een stempeltje te halen. Toen werden we Nomansland ingestuurd om vervolgens ook aan de kant van Swaziland onze paspoorten te laten vervuilen. Maar daar heb je dan wat voor: Je bent in Swaziland. Kan dus van de bucketlist af.

Swaziland dus. Nooit gedacht dat ik daar ooit eens in terecht zou komen. Swaziland is een klein koninkrijk ten grote van Wallonië. Koning Mswati III heeft zo'n één miljoen onderdanen. Het schijnt dat elk jaar een soort van gala is en dat wanneer de koning het geliefd hij daar een nieuwe bruid uitkiest. Leeftijd is dan niet zo heel belangrijk: De koning houd wel van een groen blaadje. Inmiddels heeft de koning 15 vrouwen te onderhouden en heeft hij 25 nakomelingen. Ja, de koning redt zich wel. Swaziland is nogal bergachtig en groen. Swaziland behoort niet echt toch tot de rijkste landen van de wereld. Het prijsniveau is gelijk aan Zuid-Afrika alleen is het gemiddelde inkomen een pak minder. De meeste mensen leven van de landbouw en veeteelt.

Het was inmiddels één uur en we legden aan bij Pig's Peak. Hier was een restaurant en wat prulariawinkeltjes. Ook was er een man druk aan het houtsnijden. Het zag er allemaal kunstig uit al is natuurlijk maar de vraag of olifanten en dergelijke die hij al klaar had wel met de hand gemaakt zijn en niet uit een fabriekje in China komen. Uiteraard werden we daar bewust losgelaten, maar zodoende kon Ruan onze lunch bereiden. Het werd een broodje bacon met sla, tomaat en andere groenten. Uiteraard had ik op dit late tijdstip wel trek en schroomde dan ook geenszins om voor een tweede ronde te gaan.

Na het eten vervolgden wij onze weg richting Mlilwane Wildlife Sanctuary waar we zouden overnachten. We gingen door de heuvels van centraal Swaziland. Het weer werd steeds slechter. Het regende en het werd mistig. Aan de andere kant van de berg doemde hoofdstad Mbabane op. Daar werd gestopt om boodschappen te doen. Swaziland heeft als munteenheid de lilangeni. Deze is gekoppeld aan de rand. In Swaziland kun je betalen met de rand in tegenstelling tot andersom. Bij het winkelen maar twee flesjes witte wijn uit het schap getrokken die ik nog niet geprobeerd had. Daarbij nog een fles water gehaald voor onderweg. Hierna gingen we door naar het natuurpark dat op enkele kilometers van de hoofdstad ligt.

Met truck werd over een lastige onverharde weg een stukje het natuurpark ingereden naar de campsite met dezelfde naam waar we om 16:30 uur arriveerden. Voor de verandering gingen we hier eens niet kamperen maar hadden we soort van hostel van maximaal vier bedden per kamer. Toilet en douche waren een eindje verder op, maar dat mocht de pret niet drukken: Eindelijk weer slapen in een echt bed. In dit park waren er geen jagers en de overige dieren zoals impala's, blesbokken en wrattenzwijntjes scharrelden langs je heen. Eventjes een wandeling gemaakt om het één en ander te ontdekken en toen was het al snel tijd om te eten. Er was nog een groep van Nomad en Ruan had samen met zijn vriendinnetje gekookt. Het was een soort van gehaktschotel met aardappel. Het was zeer goed te eten hoewel ik wel lekkerder eten van hem had gehad. Het bleef dus bij één bordje.

Na het eten maar een flesje wijn losgetrokken. Ik heb mij maar niet laten verleiden tot drankspelletjes zoals een groot gedeelte van de groep. Uiteraard is het flesje wijn wel weer opgekomen deze avond. Morgen konden we verhip eens uitslapen tot een uur of acht. En dat in een echt bed. Het werd een latertje deze avond. De klok was de twee uur gepasseerd toen ik mijn mandje eens opzocht. Morgen is er weer een dag.