Dag 17: Terug naar Costa Rica
Door: Bonehead
Blijf op de hoogte en volg Bonehead
20 November 2018 | Costa Rica, Puerto Viejo de Talamanca
Om vijf voor tien kwam de regen met bakken uit de hemel en ving voor ons de voetreis aan naar de haven. Daar stond de boot al op ons te wachten en deze had de huif al dicht gedaan zodat we niet natter werden dan het zeiknat wat we al waren van de wandeling. Na een tochtje van dertig minuten arriveerden we weer in dezelfde haven als twee dagen ervoor. Buschauffeur Oscar stond ons met bus en bagage ons op te wachten in de haven.
Via havenplaats Almirante gingen we met bus noordwaarts. Het was een relatief korte rit van nog geen honderd kilometer naar onze volgende bestemming. Ook onderweg regende het de gehele rit. Eenmaal bij de grens aangekomen mochten we de bus verlaten. In vergelijking met de intree van Panama was dit maar een kleine grensovergang. En ondanks dat we nu met de drugstraffic meegingen, ging het overstappen van de grens nu toch stuk vlotter. Eventjes hangen bij een winkeltje en toen mochten we de Sixaola – Guabito International Bridge over. Behalve de Rio Sixaola werd hierbij ook de grens overgestoken. Aan de overkant mocht nog even een stempeltje worden opgehaald. En daar viel de stroom uit en dus mochten we wachten. En dit alles in de stromende regen.
Na de grensovergang was het nog maar een kleine dertig kilometer naar het dorp waar we de komende twee nachten zouden overnachten: Puerto Viejo de Talamanca. We waren al om twee uur daar dus werd het eerst tijd om te lunchen. De lunch werd genuttigd bij restaurant Nema in het hart van het dorp. Ook nu weer kwam de regen met bakken uit de hemel. Het werd iets met kip en aardappel wat weggespoeld werd met een cola. Weinig bijzonders. Aan de overkant van de weg lag de Caribische zee, maar erg uitnodigend om daar eens een bezoek aan te brengen met al die regen was het niet.
Na de lunch gingen we verder naar het hotel. Het hotel heette Villas del Caribe en was buiten het dorp aan het strand gesitueerd. Het was inmiddels drie uur voordat we kamer konden betrekken en verhip het was droog. Het was nog wel zwaarbewolkt, maar dat er eindelijk geen regen viel was al een enorme meevaller. Het was een prachtige kamer en meest unieke was nog wel dat er een tuintje was in de badkamer. Tot het diner was het nog wel een paar uurtjes en die gebruikte ik om foto’s te maken van de prachtige tuin en het strand dat luisterde naar Playa Galardonado. In de hotelkamer kon verder prettig gelaunchd worden op de bank aldaar.
Om zeven uur maar richting het diner gelopen dat in het restaurant van het hotel genuttigd werd. Het restaurant luisterde naar e naam SeaSide restaurant. Ik dacht: Laat ik eens een glaasje wijn nemen. Nou toen werd er meteen een halve liter voor mij gezet. Daarbij nam het inktvismenu. Dat was best smakelijk. De avond was nog jong dus werd er besloten om te gaan stappen. Aangezien downtown vijf kilometer van het hotel was werd er taxi’s geregeld. Voor slechts een paar dollar werd het vervoer geregeld. De eerste stop was bij Salsa Brava bar. Een soort van rasta bar waar een penetrante weed lucht hing. Verder was het heel gezellig en werden er de nodige biertjes en rummetjes genuttigd op het strand. Het was een leuke setting, maar rond middernacht ging de toko dicht. De kijkglaasjes nog niet vol en onderweg met de taxi zagen een feestje bij Tasty Waves Cantina. Dus daar zijn we even gestopt om het mee te vieren met nog de nodige biertjes. Uiteindelijk was het ook daar gebeurd met het feest en heb ik de laatste taxi gepakt. Om vier uur was ik pas weer in het hotel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley