Dag 15: Van Banff naar Valemount

Vandaag ga ik met pijn in het hart Banff verlaten voor een rit richting het noordwesten wat uiteindelijk in het plaatsje Valemount zal eindigen. Ik was graag nog wat langer gebleven in Banff maar ik ondervind hier toch wel het nadeel van een semi-georganiseerde reis waar te toch op bepaalde tijden van hotel naar hotel moet rijden. Na de persoonlijke verzorging en het ontbijt het boeltje om 08:15 uur opgepakt en weggereden uit Banff voor een rit van 410 kilometer.

Het eerste gedeelte gaat over Highway 1 naar Lake Louise. Exact dezelfde weg die ik gisteren heb gereden dus. Na Lake Louise wordt Highway 1, Highway 93. Even later stond er een tankstation naar rechts aangegeven en aangezien de meter op een kwart stond de afslag genomen. Nadat ik tientallen kilometers had gereden en inmiddels het National Park was uitgereden ben ik maar omgekeerd. Eenmaal terig op de 93 bleek het tankstation iets verderop te liggen. Deze weg wordt ook wel de Icefields Parkway genoemd en op internet als één van de mooiste wegen ter wereld geadoreerd. Deze Highway loopt van Lake Louise naar Jasper en is 230 kilometer lang. Deze highway is een tweebaansweg met vluchtstroken. Het is doorgaande weg een belangrijke verkeersader als noord-zuid verbinding. Toch rijdt er maar zeer weinig verkeer op deze weg waardoor het rijden zeer aangenaam is. De weg is zo beroemd omdat het langs veel natuurschoon gaat. Het gaat nogal berg op en berg af en langs watervallen, gletsjers, bergkloven en rivieren. Het was inderdaad een prachtige weg en ik ben dan ook regelmatig gestopt om te genieten van het uitzicht en om foto’s te maken.

Het Banff National Park gaat via de Highway 93 naadloos over op het Jasper National Park. Ik besloot een tussenstop in te gelasten bij de Sunwapta watervallen die vlakbij de Highway 93 lagen. Het was een prachtige waterval op slechts een paar meter lopen en de tussenstop meer dan de moeite waard. Het was een zalig reisje totdat ik plotsklaps zo’n 30 kilometer voor Jasper een zwarte vlek aan rechterkant passeerde. Ik zette mijn auto op de vluchtstrook en reed voorzichtig terug (er reed dus helemaal niemand op die weg). Had ik dat nu goed gezien? Een paar meter terug bleek dus van wel. In de berm van de weg zat een zwarte beer wat te eten. Ik heb de auto stilgezet en het rechter passagiersraam geopend. Dat beest liep zo’n 20 meter van mijn auto rustig te eten en daar heb ik natuur de nodige foto’s van gemaakt. Na een paar minuten vond deze beer het waarschijnlijk wel welletjes en ging het bos in. Ik besloot toen maar door te rijden.

Nog geen kilometer verder zag ik plotsklaps een aantal auto’s op de vluchtstrook staan en dacht daar is wat aan de hand. Ik stuurde de Focus dus ook de vluchtstrook op en sloot achteraan in de file. Deze file werd veroorzaakt door weer een zwarte beer die zich niets aantrok van de auto’s en bleek rustig voor de klikkende fotograven zijn buik vullen. Ook van dit prachtbeest de nodige foto’s gemaakt. Dus je kunt speciaal op safari gaan en je komt de beren niet tegen, terwijl ze een dag later vlak langs je auto lopen in de berm van de weg. Deze beer bleef maar schransen en ik besloot toch op gegeven moment mijn pad te vervolgen. Vlak voor Jasper verliet ik de Icefields Parkway en nam de Yellowhead Parkway (Trans Canada 16 Highway) richting het westen.

Na een tijdje verruilde ik Jasper National Park voor Mount Robson Provincial Park. Hiermee verliet ik ook de provincie Alberta en reed ik de provincie British Columbia binnen. Met simpel bordje werd mij tevens verteld dat ik mij in een andere tijdzone en dat ik de klok een uur terug mocht draaien. Dus van -8 naar -9 vergelijkend met de tijd in Amsterdam. Ook Mount Robson National Park was een plaatje om te zien. Het letterlijke hoogtepunt is de naamgever van dit park, Mount Robson, dat het hoogste punt is van de Canadian Rockies met zijn 3954 meter. Onderweg ben ik nog gestopt voor een pauze bij het prachtige Moose Lake. Dit is een bergmeer met een prachtig schilderij van bergen op de achtergrond. Even later heb ik weer aangelegd bij de Overlander Falls. Dit is inderdaad een waterval in de Fraser River. Ook hier kwam geen enkele toerist tegen en kon ik met volle teugen in alle rust genieten van al het natuurschoon wat werd tentoongespreid.

Toen toch maar doorgereden naar Valemount. Na meer dan zes uur over de reis te hebben gedaan reed ik het dorpje Valemount binnen. De komende twee nachten zal ik gaan logeren in het Best Western Plus Valemount Inn & Suites (http://www.bestwesternvalemount.com). Het bleek een prachtig hotel te zijn dat maar één groot nadeel had: De Ligging. Het ligt maar liefst 124 kilometer van Jasper en morgen zal ik die afstand toch weer terug moeten rijden. Ik moest nog wat boodschapjes halen omdat er geen ontbijt bij het arrangement zat en morgenvroeg toch wat te knabbelen wil hebben. Valemount bleek een gehucht met iets meer dan 1000 inwoners, een kleine supermarkt en verder dan ook helemaal niks. Wat een gemiste kans deze locatie.

In het restaurant van het hotel uiteindelijk maar Kip Jambalaya met garnalen en een zeer pittige saus. De tranen sprongen mij in de ogen maar het smaakte uitstekend en het was een beste hoeveelheid en dat voor maar 20,-$. Daarna ben ik maar naar mijn hotelkamer gegaan om alles op een rijtje te zetten wat ik morgen wil gaan doen. Morgen verblijf ik ook in Valemount en zal ik teruggaan naar Jasper.

De kilometerstand na dag 15 staat 3462 kilometer.