Dag 1 en 2: Tongasoa eto Madagasikara!

22 en 23 september

Dit reisblog gaat over de reis die ik gemaakt heb van 22 september tot en met 15 oktober 2023 naar Madagaskar. Deze reis heb ik gemaakt door middel van een singlereis van Shoestring. Een organisatie waarmee ik de laatste jaren vaker mijn reizen mee heb gemaakt tot algemene tevredenheid. Groot voordeel is het aanbod in singlereizen in combinatie met lokale gidsen die vaak net iets meer vertrouwd zijn met hun moederland en mij daarvan laten meegenieten.

Madagaskar. Hoe kom je daar nou bij? Met het vliegtuig is iets te voor de hand liggend. Met fascinatie voor Afrika bestaat al jaren. Azië daarentegen bestond uit één reis en die viel juist tegen. Wat is dan de beste manier om Azië een tweede kans te geven door naar Afrikaans meest Aziatisch land te gaan? Inderdaad: Madagaskar. Daar waar Azië en Afrika samenkomen. Als voorbereiding heb ik de Lonely Planet doorgespit omdat er gewoonweg geen Nederlandstalig reisgidsen over Madagaskar bestaan.

Bij het lezen van de Lonely Planet en de reisbeschrijving werd ik toch enigszins zenuwachtig: Ging in het verleden honderd procent voor de flora [e-38] fauna nu zouden de mensen en al hun gebruiken een grotere rol gaan spelen dan in het verleden. Madagaskar. Ook al omdat een kennis mij dit land aanraadde wegens het vele epidemisch flora [e-38] fauna die dit land rijk is. Dit reisblog zal elke dag apart beschrijven. Er zal meerdere keren per week een nieuw hoofdstuk toegevoegd worden aan dit blog. Liefhebbers kunnen zich abonneren via de link hierboven zodat zij een mail krijgen bij elke update.

Het is vrijdagmorgen 22 september 2023 tien uur. Gisteren (zeg gerust: vannacht) in de kroeg bij het afscheid nemen het toch weer te laat gemaakt. Enigszins duf zit ik aan een kopje koffie. Je weet immers nooit wanneer je je weer mag laveren aan het zwarte goud. Om 11:30 uur start de lange reis. Met de auto rijd ik naar het treinstation van het dorpje van alwaar de Intercity (Joa eg woar) naar Zwolle zal vertrekken. In Zwolle wordt er overgestapt naar de Intercity naar nationale luchthaven. Dat laatste valt nog niet mee. Nadat er stilgestaan wordt in Godvergeten Almere rolt de trein een half uur later dan gepland Schiphol binnen. Het is dus maar goed dat ik een trein eerder genomen heb, want het vervoer over de rails loopt wel vaker niet als het spoorboekje.

Het voordeel is wel dat er vrijwel direct doorgelopen kan worden naar de incheckbalie. Niet nadat ik nog eventjes flink vitamine D heb lopen tanken in de fijne najaarszon voor de entree van Schiphol. Bij de Incheckbalie ontmoet ik de eerste mensen die mij deze reis zullen gaan vergezellen. Na inchecken en douaneperikelen volgen er nog wat reisgenoten. Het eerste biertje van deze vakantie wordt uiteraard genuttigd in de Heinekenbar. En time flies when you have fun. De gate gaat dan ook bijna dicht als ik met een paar andere dorstigen kom aan gesnelwandeld. Wel fijn dat we verraden worden door het grondpersoneel dat door speakers blèren of wij uit de Heinekenbar kwamen.

Om iets naar zessen in de avond gaan we dan toch voor het eerst de lucht in deze reis. We gaan eerst naar Istanboel. Na drie en een half uur landen we op Istanbul Airport de weinig creatieve naam van het vliegveld van de grootste stad van Turkije. De tussenstop duurt ruim drie uur op een vliegveld dat op dit tijdstip bepaald niet meer bruist. Het is een lange zit en dat zal een voorbode zijn van deze rit waar wel vaker een langere zit is vereist in de hoop voor de beloning wat bijzonder te kunnen gaan zien.

Iets voor tweeën in de nacht vervolgen we de vliegreis naar het zuiden. We gaan door de nacht eerst naar Mauritius. Het eiland, tot 1992 een Britse kolonie, ligt bij 900 kilometer ten oosten van Madagaskar. Zo’n driekwart van de passagiers stapt uit om op dit bounty-eiland hun vakantie vieren. Maar zoals wel vaker tegen mij gezegd: It’s not a holiday. It’s an adventure! Dus reizen we door naar het op vier na grootste eiland ter wereld. Na iets meer dan 13 uur strijken we neer op Malagassische grond. Een half uurtje vertraging op zo’n lange reis is natuurlijk peanuts.

Op Ivato International Airport moeten de nodige formulieren worden ingevuld. Dat er groots mogelijke onzin stond op de hele paperwinkel konden de douanebeambten niet deren. Zij gunden het geen blik waardig, Belangrijker was dat die €35,- eventjes werd afgetikt. Als de bagage terug is bij de rechtmatige eigenaar ontmoet ik in de ontvangsthal onze gids voor deze reis. Het is Patrick en hij heeft een veel te lange achternaam dus we houden het maar op zijn gegeven naam. Inmiddels is de groep compleet en heb ik ook kennis gemaakt met de laatste reisgenoten.

We worden met onze achttienen in een busje gedrukt voor de reis naar het eerste hotel. Het is een uur of drie in de middag dus een mooie gelegenheid om, ondanks de moeheid van de lange reis, de eerste indrukken van Madagaskar op te doen. Veel komt daar niet van terecht, want al na vijf minuten rijdt de bus een nauwe steeg in waar ons eerste hotel is aan gevestigd. Het eerste hotel heet Gassy Country House. Het lijkt zo op het oog een prima locatie. Wel moeten we direct eten bestellen omdat ze anders nooit op tijd de maaltijd kunnen bereiden voor achttien man.

De kamers zien er verder prima uit. Ze hebben een klamboe en dat is ook wel nodig want de muggen hebben aardig bezit genomen van de kamer. Om half zeven is er briefing van Patrick over hoe we het gaan doen deze reis. Voor het diner is er gelegenheid om geld te wisselen. Aangezien er gezegd werd dat er nauwelijks gelegenheid tot pinnen was, heb ik het verwachte verbruik in contanten uit Nederland meegenomen. In eerste instantie heb ik €750,- gewisseld. Daarvan werd nog de boottocht afgetrokken en toen ik lieve sommetje van zo’n 3,3 miljoen Ariary over.

Als diner had ik gekozen voor de kip met champignonsaus. Ik vond het maar een karige bedoening en had nog zeker wel een tweede portie op gekund. Dan maar een lekker lokaal biertje drinken. Het merk is Three Horse Beer en afmetingen zijn groot. Maar liefst 65 cl groot is het flesje. Nadeel is wel dat het met deze temperaturen snel lauw wordt. Na twee van deze apparaten besluit ik de pijp aan Maarten te geven. Het was een lange en vermoeiende reisdag. Om 22 uur besluit ik de hotelkamer op te zoeken om een uur later te gaan slapen. Morgen vertrekken we alweer bij dit hotel en gaan we verder het land in. Dan begint het avontuur pas echt.