Dag 18: Hobbelend naar Andasibe
Door: Bonehead
Blijf op de hoogte en volg Bonehead
09 Oktober 2023 | Madagascar, Andasibe
9 oktober
Vandaag mochten we uitslapen en dat ik ook met verve gedaan. Om 7:00 uur ging de wekker en ik heb nogmaals genoten van een fijne douche. Even later is er de hernieuwde kennismaking met Santa en we hebben een nieuwe chauffeur. Ook maar even de hand geschud. Deze crewleden sliepen net als ons op de dependance en dus gaan we op stand in de bus naar de hoofdvestiging voor het ontbijt. Het ontbijt bestaat uit oud brood met een beetje jam. Niet echt de gewenste start van de dag.
Om half acht rijden we weg met onze oude vertrouwde bus. We zijn gewaarschuwd. De weg is niet best. En even buiten Mahanoro ervaren we het zelf. Het is nogal een understatement dat de weg slecht is. Onze nieuwe chauffeur heeft het er maar druk mee. Vijf uur lang banen we ons weg tussen alle gaten door. En dan leggen we slechts 80 kilometer af. Een simpele rekensom leert ons dat we gemiddeld nog geen 20 kilometer per uur rijden. Soms mogen we even de bus uit om een stukje te lopen. Dat gaat soms nog sneller dan als we gemotoriseerd deze weg trotseren.
We rijden noordwaarts en het is al na de middag als we in Vatomandry aankomen. Hierna is het nog 138 kilometer tot aan de eindbestemming van vandaag. De lunch hebben we meegenomen uit ons vorige hotel en nuttigen we in de bus. Verrek dit broodje is veel verser en lekkerder dan het ontbijt van vanmorgen. Na Vatomandry wordt de weg veel beter zodat we wat meer kunnen opschieten. We gaan van de RN11 naar de RN11a. Dit is de upgrade. Na 141 kilometer buigen we westwaarts af naar de RN2. We gaan dus weg van de kust het binnenland.
Ook in de RN2 zitten talloze gaten. Plotseling staan we vast in de file. Nu veel later is de oorzaak bekend. Er wordt één gat gedicht. Het is al na vijven als we Andasibe binnenrijden. Andasibe is een lieflijk toeristisch dorpje. De hoofdweg, waarvan wij ook gebruik moeten maken, is zo smal dat passeren onmogelijk is. Het geluk van een bus is dat dan tegenliggers in de achteruit moeten. Omstreeks half zes zijn we dan eindelijk bij Lemur Lodge aangekomen. We mogen eerst ons eten bestellen.
Lemur Lodge is een prima hotel en het douchen is verkwikkend. Na een uurtje mogen we ons weer bij de bus verzamelen, want we gaan onderweg voor “nightwalk”. We rijden een stuk terug over de weg waar niet zo lang geleden ook overheen zijn gereden. Even voorbij het dorpje worden we losgelaten op de weg. De avondwandeling valt tegen in vergelijking met de vorige. Er zijn veel minder beestjes te zien en het helpt ook niet meer dat er druk verkeer is op de weg. Toch zien we wel een paar beestjes waarvan een prachtige witte uil het meest bijzondere is.
Nadat we een uur lang langs heeren wegen hebben gelopen stappen we de bus weer in die is terug brengt naar ons hotel. Eenmaal daar aangekomen kunnen we aanschuiven voor het diner. Ik heb kip met rijst. Het is een flinke portie wat ik met moeite op krijg. Na het eten drink ik nog één biertje. Maar ik zo vermoeid van die lange en vervelende busreis dat ik na dit biertje al snel besluit de brui er aan te geven. Al om 22:00 uur zoek ik mijn bedje op. Morgen gaan we wandelen in een National Park en daar wil ik wel fit voor zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley