Dag 15: De Ngorongoro krater in

Om kwart over vijf moesten we al de tent uit. Alhoewel ik gisteren al vroeg in mijn nest lag heb ik nauwelijks geslapen en ben ik compleet brak. Twee weken niet of nauwelijks slapen gaat mij nu toch echt opbreken. Desondanks belooft het vandaag een mooie dag te worden waar we weer het nodige mee gaan maken. Voor dat we de Ngorongoro krater ingaan breken we de tent af. We gaan namelijk na het bezoek van de krater de plaats verlaten om westwaarts te gaan. Van het ontbijt kwam er gewoontegetrouw weinig terecht. Wel werd er een lunch samengesteld.

Om zes uur werden we in twee jeeps ingescheept. Het is namelijk niet
mogelijk om met de truck de krater in te rijden. Het papierwerk werd afgehandeld wat ons de gelegenheid gaf om foto’s te maken van de zonsopgang vanaf boven de krater. Hierna gingen we beneden de krater in. Er werd in de krater nog een toiletstop gepland toen er iets subliems gebeurde. “Lion on the track” hoorde we via de boordradio. Als een malle draaide de chauffeur zijn raampje dicht en zette hij de auto stil. Het dakje werd omhoog gelift en er ontstond een serene stilte.

Na enkele seconde wachten kwam daar een mannelijke leeuw aangewandeld. En hij had zijn broers meegenomen want er kwamen nog vier andere leeuwen rustig langs onze jeep gewandeld. Het was een rustige ochtendwandeling waar de manen wapperden in de wind en wij met onze jeep op de eerste rang stonden. Het enigste wat je hoorde was het geklik van de camera. Een gelukzalig moment wat uren leek te duren terwijl de hele scene uiteindelijk slechts hooguit enkele minuten heeft geduurd.

Hierna ging de gamedrive eigenlijk pas beginnen hoewel het hoogtepunt al was geweest. Rondrijdend in het park kwamen web nodige buffels, gnoes, antilopen, zebra’s, flamingo’s en struisvogels tegen. Bij een water wat de Hippo pool heette lagen inderdaad veel nijlpaarden te badderen. Op gegeven moment dachten we in de verte een zwarte neushoorn te zien. Maar ook bij het uitvergroten van de foto’s gaf het geen uitsluitsel of het daadwerkelijk een neushoorn was of gewoon een buffel.

Rond het middaguur werd er op een parkeerplaats in het park geluncht en na het eten gingen we richting de uitgang. Het was een mooie maar stoffige route. Het was een geslaagde gamedrive met veel en diverse dieren. Toen we eenmaal uit het park waren zetten we koers naar het westen. Het was nog een ritje van 80 kilometer richting het dorp dat luisterde naar de naam Mto wa Mbu. Deze naam betekent in het Swahili “rivier van muggen”. Nou, dat belooft wat vannacht. Om drie uur kwamen we aan op onze camping genaamd Twiga Lodge and Campsite. Het was een luxueus resortachtig idee.

Toen we de tent hadden opgezet konden we onder het genot van een Serengeti even lekker uitpuffen bij het zwembad. Helaas waren daar luidruchtige Nederlandse kinderen die één of ander uitwisselingsprogramma hadden aanwezig. Toch mocht dat de pret niet drukken en werden de nodige biertjes gelaafd. Tussen de bedrijven door genoten van een douche die voor verandering ook goed van temperatuur was en zo kwamen we weer helemaal bij het bloed.

Om 19:00 uur kon er aangeschoven worden aan tafel. De pot schafte gebakken aardappelen en spareribs van één of ander beest. Na het diner heb ik mij nog gewaagd aan een biertje. Maar de pijp was al snel leeg en ik besloot tegen een uur of negen mijn nest in te gaan. Ik was eigenlijk al de hele dag sloerig in de rakker en kreeg het gevoel nog langer te blijven zitten met kans op meer bier dat dit hier niet positief aan bij zou dragen. Na een uurtje kloten op de telefoon heb ik om een uur of tien de doppen maar dicht gedaan.