Dag 8: Wandelen, plonsen repeat

29 september

Vandaag gaan we wandelen en als offer moeten het opbrengen om al om 6:15 uur uit ons nest te gaan. Ach, ik heb tijdens mijn reizen wel eens eerder opgestaan. Dus iets later loop ik monter naar het restaurant voor het ontbijt. Het duurde een eeuwigheid maar toen had ik eindelijk twee zeer licht getoaste broodjes te pakken met een klein beetje jam. Het is een prachtige accommodatie, maar het eten is tot dusver niet best.

Om 7 uur wordt de bus gestart die ons naar Isalo National Park moet brengen. Gisteren was de briefing voor de wandeling van straks en ik had mij voorgenomen om deze keer mij niet te laten beïnvloeden door Patrick en nu dus voor de lange wandeling te gaan. De wandeling leidt ons eerst naar een uitkijkpunt van waar de deelnemers van de lange wandeling doorgaan naar de natuurlijke poel Piscine Naturelle en vandaar uit doorwandelen naar een camping waar geluncht gaat worden. Na de lunch gaan we als gehele groep naar Lac Noir en Lac Bleu, nog twee natuurpoelen. Al met al was het wandeling van iets meer dan 11 kilometer.

Eerst rijden we met de bus naar Ranohira waar de gidsen voor de wandeling worden opgepikt. Daarna rijden we door naar parkeerplaats Circuit Piscine Naturelle. Vandaar beginnen we onze wandeling. Eerst gaan we naar uitkijkpunt. Daar klimmen we op een rots vanwaar mooie foto’s van het landschap in de wijde omgeving worden genomen. Tussendoor krijgen we uitleg hoe lokale Bara stam de spelonken en grotten van de rotsformaties gebruiken om hun overleden dierbaren hun rustplaats te geven. Het is allemaal een beetje luguber.

Hierna nemen we afscheid van ongeveer de helft van de groep en een paar gidsen en gaan we met één gids verder. Het is een fijne wandeling onder de bomen richting Piscine Naturelle. Want ondanks dat het vroeg is, is het al aardig warm. Eenmaal aangekomen bij de natuurpoel moeten we er natuurlijk een duik in nemen. Het water is er koud, maar als je er eenmaal door bent is het prima te doen. En natuurlijk moet er even onder de waterval worden gestaan. Al met al toch een leuke ervaring zo op de vroege ochtend.

Nadat we uit gebadderd waren vervolgen we onze wandeling naar Namaza Campsite. De wandeling gaat over het lichtglooiende plateau. Het is goed te doen. Al zijn de bomen verdwenen en is het warm onder de brandende zon. Geheel tegen mijn geloofsovertuiging in heb ik zelf meer dan een liter water op. Het is dat hij er niet bij was, maar Patrick zou trots op mij zijn. Volgens schema zouden we tussen 12:30 en 13:00 uur op de camping arriveren. Maar om 11:30 uur werden we op de camping herenigt met de rest van de groep.

En dan wil ik best toegeven dat een ijskoud flesje cola na zo’n inspanning voelt alsof er een engeltje over je tong piest. Er was een heel leger Malagassiërs uitgerukt om ons van lunch te voorzien. Kip van de barbecue met rijst, groente en een fruithapje na. Jammie, jammie, wat was dat lekker. Ondertussen loerden talloze lemuren of ze ook een hapje mee konden eten. Na de lunch wandelden we als gehele groep na weer twee natuurpoelen.

Deze hebben de namen Lac Noir en Lac Bleu. Eenmaal daar aangekomen hadden ze beide voor mij dezelfde kleur. Maar goed: Ook in de laatste, Lac Noir hebben we een verfrissende duik genomen. Het kan zijn dat het komt omdat het later op de dag was, maar deze was minder koud dan vanmorgen.

Onderweg hebben we ook nog de nodige dieren mogen zien. Naast de eerdere genoemde meerdere soorten lemuren zagen we ook de nodige vogels en reptielen waaronder een slang. Moe maar voldaan stapten we weer in onze bus om tegen 15:30 uur weer te arriveren bij Satrana Lodge. Aldaar heb ik de belofte van gisteren naar mijzelf waargemaakt en heb ik een heerlijke plons in het zwembad genomen. Eenmaal klaar met zwemmen heb ik mij weer heerlijk gedoucht onder die fantastische stortdouche.

Om 17:00 uur ben ik met slechts een paar anderen in de bus gestapt voor de laatste activiteit van deze dag. We rijden naar La Fenêtre de l’Isalo voor de zonsondergang. Het is een raam in een rotsformatie van kalksteen waaruit dus mooie foto’s kan worden geschoten en waar kennelijk de rest van de groep geen belang bij had. Het was er stuiterdruk met toeristen toen we aan kwamen. Vooral Italianen waren fysiek en verbaal aanwezig.

Eventjes een pasje opzij doen zodat een ander een foto kan maken was er niet. Erg irritant. Toch heb ik wel een paar mooie kiekjes kunnen schieten. Patrick kreeg nog ruzie met een vrouwelijke collega die hem van alles naars toewenste in het Engels. Ik heb tegen dat mens gezegd dat het ook wel wat minder mocht. Later zei Patrick dat zij hem van racist had uitgemaakt omdat hij uit Tana kwam en zij uit het noorden van Madagaskar. Lekker volk.

Om 18:30 uur waren we terug in onze lodge. Niet lang daarna viel de stroom uit. Gelukkig was ik verder helemaal klaar, maar natuurlijk duurde het nu iets langer voordat we aan tafel konden. Toen het aggregaat wel aan sloeg gaf dat verlichting. Geen stroom betekent natuurlijk lauw bier. Maar met stroom was het ook al lauw. Om 20:00 uur konden we dan toch aan tafel. Kip met spaghetti. En ik heb het nooit voor mogelijk gehouden dat het kon, maar het bewijs ligt op mijn bord. Spaghetti kun je verknallen. Het karige wat op mijn bordje lag was gewoon koud. Na het eten was ik ook helemaal klaar mee. Om 22:30 uur zocht ik al mijn huisje op. Moren gaan we naar de westkust. Naar Ifaty om precies te zijn.