Dag 9: Op naar het strand

30 september

Weer om 6:15 uur gaat de wekker. Het belooft een lange dag te worden. We gaan namelijk naar de westkust. Naar Ifaty om precies te zijn. Maar eerst gaan we een poging doen om te ontbijten. Het is niet echt druk met toeristen bij Satrana Lodge maar als je een toaster hebt voor vier sneetjes brood wat zo niet weg te hachelen is dan duurt het wel even. Maar goed dat we geen drukte hebben dus. T.I.A. (This Is Africa). Als iedereen zijn maag een klein beetje gevuld heeft gaan we om zeven uur met de bus op pad.

We gaan westwaarts en komen in de regio Ihorombe. Deze regio heeft als bijnaam “het Wilde Westen”. Deze bijnaam heeft de regio te danken aan feit dat sinds begin deze eeuw hier saffier wordt gedolven. We rijden dwars door Ilakaka wat als belangrijkste centrum van de edelsteen wordt gezien. Onderweg zien we ook een schrijnend probleem in Madagaskar. Er is nog maar zo’n 15% over van de natuur. De rest is gekapt. Alleen beschermde natuurgebieden kunnen aan dat lot ontkomen. Na ruim twee rijden komen we aan bij de activiteit van vandaag. We stappen uit de bus en gaan wandelen in Zombitse-Vohibasia National Park.

We wandelen met de hele groep langs smalle paadjes. Dus als je achteraan loopt is de vogel gevlogen als je aan de beurt bent. De lokale gidsen waren niet van een bijster hoog niveau. Dit ergerde ook Patrick en al snel nam hij het heft over. Ik mag hopen dat hij dat ook heeft laten voelen in de fooien die hij betaalde uit onze fooienpot die hij beheerde. Het viel dan ook enorm tegen wat we te zien kregen. Een paar lemuurtjes en baobabben. Daarmee hield het wel op. Zonde. Na een uur of twee slenteren hadden wij het wel weer gezien.

Na weer twee uur over RN7 te zijn gehobbeld is het tijd voor een lunch. Deze lunch is bij mensen thuis in de buurt van het stadje Ambatovanda. Op het menu staat kip met rijst en bonen. Ik vond het allemaal erg lekker en nadat dagenlang bijna honger had geleden was dit het moment om eens flink te bunkeren. Nadat onze maagjes gevuld waren rijden we verder naar Tuléar. Dit is één van de grootste steden van Madagaskar. Hier mochten we nog even luchten bij een supermarkt. Volgens de reisomschrijving zou de laatste 30 kilometer naar Ifaty over onverharde weg gaan. Laten ze daar nu jaren geleden al asfalt neer gelegd hebben. Het is de veruit de beste weg waarop we in Madagaskar hebben gereden. We zoeven in no time naar Ifaty.

Ifaty ligt aan een mooi strand met een rustige Straat van Mozambique. Het is inmiddels 17:15 uur voordat we arriveren en dus heb ik aankomst snel eten besteld voordat ik met een biertje ben gaan genieten van een zon die op een mooie manier in de zee zakt. Om 18:30 uur is er briefing waar we kunnen aangeven wat voor activiteiten we willen gaan de komende volle twee dagen dat we in Ifaty zitten. Ik wil best wel relaxen, maar ik wil wel elke dag wat doen en zien. Aansterken doen we immers op het werk wel weer. Het kost wat moeite, omdat ik de activiteit niet bijzonder vindt, maar uiteindelijk heb ik voor elke dag wat op de planning staan.

Het diner bestaat uit visballetjes met groenten. Gelukkig heb ik al goed geluncht, want het is niet heel veel wat we krijgen. Het is wel lekker en dat vergoed alles. Na het eten drink ik nog een paar biertjes, maar al snel begin het te vernemen dat ik de laatste nachten niet of nauwelijks geslapen heb. En dat begint op een gegeven moment op te breken. Dus om 22:00 uur besluit ik al naar bed te gaan in de hoop het slaaptekort wat weg te werken. Na twee mooie dagen was vandaag een duidelijk mindere dag. Maar zulke dagen zitten er altijd tussen natuurlijk. Hopelijk gaat het morgen beter.