Dag 11: Kalmpjes aan. Heel kalmpjes aan

2 oktober

Vandaag heb ik weer een stranddag. De dag begint met een flink stukje uitslapen. Je weet immers nooit wanneer het er weer van komt. Pas om 8:30 uur kom ik uit mijn nest. Dat is zelfs voor als ik thuis ben laat. En aangezien ik gisteren op tijd in bed lag heb ik voor de verandering eens deze vakantie een goede en lange nachtrust gehad. Ook wel eens fijn. Als ontbijt heb ik weer voor het broodje kaas gekozen. Niet dat het gisteren zo heel erg speciaal was, maar als ik ze de menukaart afspeur dan is de rest ook niet veel. Het kannetje koffie is prima zoals de koffie eigenlijk de gehele vakantie zeer prima is. Dat is in het verleden ook wel eens anders geweest.

Omdat de activiteit van deze dag pas in de namiddag zal plaatsvinden besluit ik en twee reisgenoten de ochtend te benutten voor een strandwandeling. We hoeven maar een voet op het strand te zetten of we worden omringt door verkopers. Dit zijn vaak erg jonge kinderen die op een agressieve manier allerlei prul aan de man willen brengen. Nu ben ik al geen fan van dat opdringerige, maar van kinderen hoef ik dat al helemaal niet. Als toeristen gaan kopen dan worden die kinderen morgen weer op pad gestuurd in plaats van school en daarmee houden we het met elkaar in stand.

Even later doemen de masseuses op. Ook hier heb ik geen zin in hoezeer ze ook blijven aandringen. Het wordt een strandwandeling van ruim twee uur. Het gaat allemaal in een rustig tempo. Er wordt een tijdje stilgestaan bij een aantal vissers die proberen de vangst aan land te krijgen. Dat kost nog de nodige bloed, zweet en tranen bij sterke stroming. Daarbij lijkt de oogst niet bijzonder veel te zijn deze dag. Na terugkomst ben ik maar direct naar de strandbar gelopen om de lunch van deze dag te bestellen.

Om een uur of één kan ik dan aan tafel voor de lunch. Het is een flink broodje hamburger met een paar stukjes patat. Dat hadden we deze reis ook nog niet gehad. Het is allemaal prima, maar niet culinair hoogstaand natuurlijk. Na de lunch gaan we maar even relaxen in en rond het zwembad. Het water is met een graad of twintig prima te doen en zorgt voor verkoeling ondanks dat het daarbuiten niet veel warmer is. Nadat ik uitgezwommen ben besluit ik terug te keren naar het strand. Ik ga jutten voor schelpen. Ik had aardig wat mooie exemplaren gespot en inmiddels ingelezen dat deze uit- en ingevoerd mogen worden van de douane. Het kost weinig moeite om twee grote en onbeschadigde schelpen te bemachtigen.

Om 16:00 uur gaan we dan toch met de bus op pad voor de activiteit van deze dag. Het is precies vijf minuten rijden na Spiny Forest Ifaty. Dit is een bos in het droge, woestijnachtige gedeelte van Madagaskar. Dat betekent veel baobabs en cactussen. Maar dit park heeft veel weg van een botanische tuin. Erg jammer. We gaan met ongeveer de helft van de groep op pad aan de hand van een lokale gids. De wandeling duurt ongeveer anderhalf uur, maar lijkt veel langer. We sloffen er wat af. Er zit totaal geen tempo in de wandeling en er valt ook niet heel veel te zien. Slechts een paar diertjes en vooral de baobab. Nu moet ik toch bekennen dat mijn interesse voor boompjes niet heel erg groot is. Ook niet als het kennelijk verschillende soorten zijn. En de gids werkt ook niet mee. Kearl, wat is ie sloom.

Om zes uur zijn we gelukkig weer terug bij het hotel om voor derde keer hier van de zonsondergang te genieten met een flesje gerstenat. Uiteraard heb ik wel eerst het avondeten besteld. Nu kan ik dus onbezorgd bier drinken totdat het avondeten geserveerd wordt. Maar er komt weer een aloud probleem om de deur kijken deze vakantie. Al heel snel is het koude bier en mogen we verder met bier op kamertemperatuur. Het is al zo erg dat Patrick gevraagd hebben het volgende hotel te bellen om de koelkast vol te gooien.

Het lauwe bier gaat mij zo tegen staan dat ik besluit het over een andere boeg te gooien: Rum. Dat is op kamertemperatuur juist prima. Wel donkere rum natuurlijk en puur natuur zonder aanlenging. Het avondeten dat om 19:30 uur opgediend wordt bestaat gegrilde vis met gebakken aardappeltjes. Het smaakt erg lekker en de hoeveelheid is meer dan voldoende. Niet dat ik ooit moeite heb om mijn bordje leeg te eten. Dat heb ik nog nooit gehad.

Na het eten is de bar vandaag nog lang open. Er is nog groep met Nederlanders van Djoser gearriveerd en kennelijk loont dat wel. Er worden nog de nodige glaasjes rum achterover geslagen en het kost rond middernacht de nodige moeite om de bedstee weer terug te vinden. Oei, morgen moeten we weer vroeg op. Morgen gaan we terug naar Satrana Lodge nabij Ranohira.