Dag 9: Naar Warschau

Vandaag ga ik proberen om via de trein in de hoofdstad van Polen te geraken: Warschau. De ervaring met het reizen met de trein in Tsjechië nog vers in het geheugen houd ik mijn hart vast hoe het vandaag allemaal gaat. Om 08:45 uur ben ik richting het station gelopen omdat het reizen buiten de spits veel goedkoper schijnt te zijn dan tijdens de spits. Op het station aangekomen probeerde ik een kaartje te kopen via een automaat. Dit mislukte omdat schijnbaar alle automaten een storing hadden. Toen maar bij het loket een kaartje gekocht. Ik kreeg toch wel de schrik om mijn hart toen ik even Zl 150,- mocht aftikken voor een ticket enkele reis. Dat is €37,50 en dat moet voor de Polen toch wel een godsvermogen zijn.

Achteraf bleek ik natuurlijk weer eens niet goed op te hebben gelet. Een enorm luxe trein bracht mij in nog geen 2,5 uur in het bijna 300 kilometer verder gelegen Warschau. Het was net of ik met het vliegtuig ging. Het ticket leek op een borderkaart compleet met vaste wagon en stoelplaats. Tijdens de reis was er entertainment en kwamen ze langs met gratis koffie. Toen ik uitgestapt was heb ik direct bij een automaat de ticket voor de terugreis gekocht. Dan hoefde ik mij daar geen zorgen over hoef te maken.

Eenmaal in Warschau aangekomen was ook hier, net als eerder in Praag en Krakau, een enorme shoppingmall te vinden bij het station waar menigeen zich vergaapte aan de prullaria die aan de man gebracht moesten worden. Hier ben ik duidelijk niet voor in de wieg gelegd want ik zoek zo snel mogelijk de uitgang. Ik zag direct duidelijk verschillen tussen Warschau en Krakau. Vele multinationals hadden hun weg gevonden naar de hoofdstad en hielden daar een wedstrijdje wie de meest afgrijselijke wolkenkrabber kon neerplanten.

Ik had geen plattegrond en nauwelijks voorbereiding getroffen dus ik besloot maar een beetje op de bonnefooi door de stad te wandelen. Uiteindelijk kwam ik in het oude centrum oftewel Stare Miasto. Hier was de omgeving wel plezierig. Er waren weinig meutes mensen en er heerste een gemoedelijke sfeer. Ik had geen idee waar ik allemaal langs liep. Wellicht dat een klein beetje voorbereiding had geholpen. Maar goed dat is achteraf. Ik ben langs het Nationale Theater en vervolgens kwam ik in het oude centrum terecht op wat leek één van centrale winkelstraten van Warschau met veel kleine winkeltjes, terrassen enzovoort. Iets verderop was er, na een stukje klimmen, een prachtig panorama over een deel van Warschau. Daar een foto gemaakt van Stadion Nardowy (daar waar de EK finale van 2012 plaatsvind) dat aan de overkant van de Wisla bevond.

Maar de middag was inmiddels al ver gevorderd en het werd toch tijd om eens ergens te gaan lunchen. Ik liep nog iets verder door totdat ik op Rynek Starego Miasta terecht kwam oftwel het Oude Marktplein. Dit plein bestond uit allemaal fleurig gekleurde gebouwen waarvan een gedeelte net gerestaureerd werd. Plotsklaps viel mij bij een restaurant het oog op iets moois. Zover van huis maar na een plop waan je jezelf weer in vertrouwde omgeving. Bij het Grolschje kwam een gegrilde varkenslap en patat wat mijn trek stilde. Na daar verpozen te hebben met live muziek begon ik hem al een beetje te knijpen. Het was al na drieën en ik had geen idee hoe ik weer bij het Centraal Station moest komen om de trein van 18:30 uur naar Krakau te pakken. Dus ik besloot dat ik zo langzamerhand die kant maar op te gaan om te voorkomen dat ik niet meer in Krakau kwam deze dag.

Ik liep nog even langs het Presidentiële Paleis en bracht een bezoek aan het monument ter nagedachtenis van de onbekende soldaat dat pertinent bewaakt werd door twee militaire wachtlopers. Nog even gepauzeerd op één van de typische bankjes in Warschau daar wanneer je op een knopje druk Chopin het trommelvlies teisterde. Niet dat mijn kennis van klassieke muziek zo groot is, maar heel Warschau stond ongeveer in het teken van deze componist die vlakbij Warschau werd geboren.

Ik bleef kilometers aan het dwalen in Warschau zonder ook maar een punt van herkenning te zien die mij naar het Centraal Station zou brengen. Plotseling zag ik een wegwijzer met de tekst Mirow en ik herinnerde mij dat vlakbij het station een shoppingmall zat met de naam Mirowska. Het bleek een gouden greep: Ik liep langs een grote doorgaande weg en de opluchting was groot toen er op wegwijzer de tekst Centralna was te lezen. Ik had ruim drie uur gewandeld toen ik iets na zessen op het station terug was. Op kwart voor zeven vertrok de intercity met mij aan boord weer naar Krakau om daar iets naar negenen het station Kraków Glówny binnen te rijden.

Voordat ik naar het hotel terugging besloot ik eerst wat te gaan eten bij een restaurant in het oude centrum van Krakau. Mijn keuze viel deze keer op een portie dumplings met kalfsvlees en een lokaal biertje. Daarna ben ik naar het hotel gelopen waar ik omstreeks half elf arriveerde. Ik had veel meer uit de dag kunnen halen met een fatsoenlijke voorbereiding. Toch heb ik mij ook vandaag wel vermaakt. Morgenvroeg ga ik eerst rondwandelen in de wijk die in de achtertuin van mijn hotel ligt namelijk Kazimierz om daarna om 12:30 uur met een georganiseerde toer naar Auschwitz te gaan.