Dag 1 en 2

Voorwoord

Dag lieve mensen. Het is weer tijd voor verhaaltje. Als zelfbenoemd clubkrantjesscribent neemt uw aller Gait van de Rikkepoal tot an't Takkedroad u mee op reis naar Sri Lanka. Enkele passages zullen in het Tweants-Sallaands sproake zijn omdat het weinige gevoel dat ik in mijn donder heb in deze taal beter tot uiting komt. Aan wie deze taal niet machtig is: Vot dr met en tjoh hè.

Dus. Deze reis gaat dus naar het voormalige Ceylon die ondergetekende samen met 25 anderen gemaakt heb van 11 november tot en met 26 november. Het was een zogenaamde Singlereis van reisorganisatie Shoestring. De vraag is natuurlijk wat een sociaal onaangepast figuur verdooft van alle emoties zonder enige vorm van gene met zo'n reis moet. Nou, soms moet je wel eens wat en vorige keer had ik het ook wel ternauwernood overleeft. Dus ik zou mijn mede reisgenoten moeten pruimen en erger nog: Zij mij ook. Loat goan. Moar niet in de bokse. Das eerst nog we warm, moar dat koelt zo rap af. Voor de mensen met masochistische trekjes: Je kunt je hiernaast abonneren op dit blog.

Zaterdag 11 november. Langzaam ontwaken en op mijn elvendertigste naar de Vladding. Rond het middaguur maar even thuis een galgenmaal genuttigd en fijn gedoucht. Je weet immers nooit wanneer de volgende gelegenheid is. Ondertussen was een deel van de groep al op het vliegtuig gestapt richting Sri Lanka. De groep was namelijk gespleten voor deze reis. De rommel in de auto geduwd en weer terug naar voetbal voor een fijn bakkie koffie. De eerste helft tegen koploper ON, die alle wedstrijden nog gewonnen had, kon nog bekeken worden. De ruststand van 2-1 in het voordeel van de Vladding kon mij uiteraard bekoren, maar helaas was nu toch de tijd gekomen om weg te gaan. Met de auto naar het station gereden en daar de trein richting Zwolle gepakt.

Boemeltje is zo ongeveer nog de enige rijdende dieseltrein van Nederland en dat heeft uiteraard zijn weerslag op de faciliteiten. Ik had afgesproken met een reisgenoot, maar toen ik snel moest overspringen op de Intercity was hij nergens te bekennen. Toen ik eindelijk weer on-line was had ik bericht gemist: Hij zat voor in de trein. Uiteraard zat ik helemaal achter in. Niks aan te doen. Op Schiphol zien we elkaar wel. Gelukkiger werd ik van het feit dat de Vladding de overwinning over de streep wist te trekken. 3-2 winst op de koploper die daardoor geen periodekampioen werd.

Rond 17:30 uur tufte de trein Schiphol binnen. Daar op station wel de mede reisgenoot gezien en richting de incheckbalie gelopen. Daar stond een flinke rij met reisgenoten waarvan ik er een aantal kende die ik tijdens ontmoeting gezien en gesproken had. Na het inchecken volgde een gezwinde tred naar de bar. Geheel tegen mijn geloofsovertuiging in heb ik mij laten laven aan het hoofdstedelijke bocht dat Heineken heet. Nou veurruut dan moar. Door het drankgelag ging de tijd dan wel weer snel voorbij en zodoende was het maar een moment van even eerdat de gate geopend werd en we ons konden begeven naar het vliegtuig van Etihad dat ons deze avond zou vervoeren.

De vliegreis liep voorspoedig en een half uur eerder dan gepland landen wij rond middernacht in Abu Dhabi. Daar mochten we ons een drietal uurtjes vermaken voordat de reis vervolgt werd richting de grootste stad van Sri Lanka Colombo. Het tweede deel van de reis ging met een iets ouder toestel van Etihad dat wel fijnere stoelen had. Toch een paar uurtjes slaap pakken zodat ik enigszins uitgerust in Sri Lanka arriveerde.

Met iets vertraging landde het toestel op Bandaranaika vliegveld. Bij de douane namen ze alle tijd voor je en dat duurde natuurlijk wel even. De beste glimlachte wat en ik mocht doorlopen. Welkom in Sri Lanka. Na alle formaliteiten stond bij de uitgang onze gids ons opwachten. Toen de groep compleet was dirigeerde hij ons naar de bus. De reisleider ging door onder de naam Wimal. De crew bestond verder uit buschauffeur Wickrama en hulpje Amila. Onze eerste reis ging naar het eerste hotel dat luisterde naar de naam Kumudu Valley in Marawila. Het was een uurtje rijden met de bus en rond 18:00 uur arriveerden we bij het hotel. Daar volgde de ontmoeting met de vroege ploeg.

Nadat we ons opgefrist hadden werden we weer in de bus geladen om vervoerd te worden naar een restaurant. Uiteraard niet voordat er een pinmomentje was geweest. In het restaurant werd er na veel wikken en wegen een lange tafel klaargezet voor ons. Ik besloot me maar over te geven aan de witte wijn. Deze was vrij prijzig en de smaak was zozo. In Sri Lanka is er uiteraard veel vis en ik besloot deze situatie volledig uit te buiten om deze vakantie eens veelvuldig aan de vis te gaan. Het was een verrassingspakketje van vis met, naar wat het leek, een vulling van iets van feta was. Geen idee wat het was, maar het was in ieder geval wel erg lekker.

Na het eten werden we weer in de bus geladen om terug te rijden naar het hotel. Daar zocht bijna de gehele groep het bed op. Ik was eigenlijk nog wel fit en zou nog best wel een potje bier lusten. Het had nog heel wat voeten in de aarde nodig, maar uiteindelijk besloten ze toch de bar aan het zwembad te openen. Ze waren niet echt voorbereid op een stelletje dranklustigen. Maar goed. Er was bier. En het waren flinke pullen. 0.65 liter zat er in een flesje. Maar goed Lion smaakte heerlijk. Na een stuk of vijf biertjes was de voorraad op en had zelfs de barman ons al verlaten. Nou dan zat er niks anders op dan het bed maar op te zoeken. Morgen weer een dag.