Dag 3: De eerste gamedrive

Vandaag is er de eerste kans om wild te spotten. Dus om 06:45 uur ben ik vol goede moed uit de tent gekropen. Na de persoonlijke hygiëne volgde de onvermijdelijk kop oploskoffie. Aan een ontbijt waagde ik mij opnieuw niet aan. Na het ontbijt kon de lunch worden samengesteld uit de overblijfselen. Om 8 uur waren we dan ook klaar voor vertrek.

De eerste gamedrive was met onze “eigen” overlandtruck. Het was 45 minuten rijden naar de entree van Nakuru National Park. Voor dat je zo’n park in feite in bent duurt even. Pole, pole! Vooral veel geduld hebben want de Afrikaan maakt zich over het algemeen niet zo heel druk. Hennig an doen. Dat is beter voor het hart. We waren niet alleen in dat park. Een aantal scholen had dit bedacht voor een schoolreisje. Dus de typische gele bussen overgehouden aan Britse overheersing gingen ons voor het park in.

We waren net het park in of de eerste waterbok werd al gespot. Daar bleef het niet bij. Er was veel wild in dit park. We konden ons vergapen aan talloze Thomson gazelles, Impala’s, knobbelzwijnen, bavianen, flamingo’s en uiteindelijk ook de breedlipneushoorn en de kafferbuffel. De aantallen waren groot tijdens de gamedrive en ook de diversiteit was voor een eerste keer dikke prima. Het zal hoogstwaarschijnlijk allemaal nog veel mooier worden, maar dit hadden we alvast in de pocket.

Rond een uur of drie reden we het park weer uit. Op de terugweg naar de camping werd nog even Nakuru aangedaan om te pinnen. Dat werd voor mij geen succes. Net als vorig jaar is het voor mij weer erg lastig om een ATM te vinden die mij geld geeft. Misschien moet ik dan toch eens overwegen om een andere bank te vinden. Dat geëikel elke keer gaat mij de strot uithangen. Ik heb nog genoeg dollars dus acuut is het allemaal niet, maar ik vind het wel allemaal erg vervelend.

We waren dus mooi op tijd terug op de camping en ik had een uur voor mijzelf voordat we gingen eten. Deze tijd kon ik mooi gebruiken om een frisse douche te nuttigen. En het was fris, die douche. Nee, ook hier was het sanitair niet bijster bijzonder om het maar licht uit te drukken. Na de verkwikkende douche was er nog ruimte voor een biertje. En die tijd moet je natuurlijk nooit onbenut laten. Dus ik in een draf naar de taveerne van de kampplaats. Zo’n Tusker op het einde van de middag drinkt zo lekker weg.

Om 18:30 uur werden we verwacht aan de dis. Geoffrey had rijst met kip en curry gemaakt en dat kon de goegemeente incluis mijzelf bekoren. Om kwart over acht waren we er wel klaar mee. En ook fijn: De staf had een lokale keukenhulp aangesteld zodat wij gevrijwaard bleven van allerlei hand- en spandiensten. Zo konden we dus direct na het eten ons weer begeven richting de waterplaats waar ik mij weer te goed deed aan een paar Tuskers. We hoefden morgen niet zo heel vroeg uit onze tijd. We gaan weliswaar naar de volgende bestemming, maar deze schijnt niet zo heel ver van de huidige verblijfplaats af te liggen. Met een gerust hart zoek ik rond een uur of elf de tent maar eens op.