Dag 5: Fijn bootje varen

Het zou vandaag een vroegertje gaan worden voor de mensen die aan birdwatching zouden deelnemen. Dat heb voor deze morgen maar geskipt. Ik had zo’n flauw vermoeden dat er vandaag nog wel meer volgens gespot zouden kunnen worden. Dit werd ook wel gevoed door de reisbeschrijving van deze dag dat dit voorspelde. Dus ik hoefde pas om acht uur aan te schuiven voor het ontbijt. Hetgeen geschiedde nadat ik mijzelf opgefrist had. Het ontbijt bestond bij mij uit twee bakken oploskoffie dus ik was er wederom snel klaar mee.

Om negen uur werden we, na een korte wandeling over de camping, ingescheept voor een boottochtje van zo’n drie uur over Lake Baringo. Op en rond het meer waren er genoeg dieren te zien. Het niveau van het meer was door klimaatverandering (ja, ook daar) sinds 2010 met zo’n zes meter gestegen. Bouwvallen van hotels stonden deels onder water en werden nu bewoond door dieren. Vele soorten reigers, slangenhalsvogels, aalscholvers, bijeneters, plevieren en nog veel meer passeerden de revue.

Op het land lagen krokodillen te zonnebaden en liepen struisvogels tussen de verlaten hotelkamers te struinen. In het meer lagen nijlpaarden ons aan te loeren en beschermden ze hun territorium. Na een poosje werd er aangemeerd en vond er een wissel plaats. Daar was de Joshua van gisteren weer! Het was hem gisteren kennelijk wel goed bevallen. Er werd wat gevist want er waren Afrikaanse zeearenden gespot en die moesten even gevoerd worden. Visje in water gooien en de toeristen de duikvlucht van de arend op de gevoelige plaat laten zetten. Dat was het beproefde recept van deze missie. Ik vond het leuk om te zien en mee te maken.

Halverwege de tocht werd er aangemeerd bij het eiland Ol Kokwe Island. Daar werden we verwelkomt door de “locals” die prullaria aan de man probeerden te krijgen. Zonder succes, hoe ze ook aandrongen. Er waren op dat eiland wat natuurlijke hotsprings te bewonderen dus de aroma van zwavel kwam je tegemoet toen deze met een bezoek van ons werden vereerd. Er werd een stukje geklauterd over het eiland en dat kon volgens onze gids wel op slippers. Geen goed idee. Het was nogal glibberig op het pad vol met rotsen.

Aan het einde van de wandeling was er een lemen hutje te bewonderen waar de mensen in zouden leven en wij mochten bezichtigen. Het zag er allemaal wat krapjes uit moet ik zeggen. Het is niet echt mijn ding, maar ik vond wel dat de mensen er keurig gekleurd bijliepen. Hierna werd onze boottocht vervolgd en was er onderweg nog een hoop diertjes te zien. Om 1 uur waren we terug aan land en kwam er een einde aan deze toch wel fijne boottocht waar genoeg te zien viel.

De lunch bestond uit koude aardappelen prak en de optionele middagactiviteit was een bezoek aan een traditionele stam. Daar had ik slechte ervaringen mee omdat het mij te veel een toneelspel was de vorige keer dat ik aan zo’n activiteit deelnam. Dus ik besloot het te laten voor wat het was en na de lunch de bar op te zoeken om daar een relaxt een paar biertjes te drinken. Daar had ik er immers in Kenia nog niet overdreven veel van gehad.

Na een stuk of vijf halve liters en een hoop dom genöl was het tijd om onder de pomp te gaan en op te maken voor het diner van vanavond. Dit keer was het iets van vegetarische lasagne. En of het komt door de lustopwekking van de drank, maar het smaakte zo lekker dat ik zelfs een tweede bordje opgeschept heb. Na het eten werd de bar weer opgezocht. En verdomd dat het niet waar was: Weer voor negen uur de laatste ronde. Ze willen hier blijkbaar geen geld verdienen. Nou prima dan zoek ik wel weer vroeg de slaapzak op. Morgen moeten we wel vroeg de tent uit, dus ergens komt het dit keer wel goed uit.