Dag 4: Wandelen in Prachovské skály en nog meer?

Na de hectische dag gisteren in Praag ga ik vandaag de rust in de natuur opzoeken. Als ik deze dag om 7 uur wakker wordt ontdek ik een probleem. In ben ineens strontverkouden geworden en voel dat ik ook een lichte verhoging van temperatuur heb. Nu is dat normaal vervelend, maar tijdens de vakantie wil je dat er helemaal niet bij hebben. Ik neem mijzelf voor om het maar rustig aan te gaan doen, maar aan de andere kant wel wat te gaan ondernemen. Het zal natuurlijk zonde zijn om dat niet te doen. Maar na het ontbijt heb ik eerst even wat op bed gelegen en ben ik om 9 uur weggereden bij het hotel. Mijn auto stond sinds mijn aankomst achter een houten schutting iets verder op. Het was een krappe parkeerplaats en dan heeft ook nog één of andere Tsjech zijn auto pal voor de deur gezet. Het kost mij vele malen insteken en ik krijg alsnog lichte schade aan mijn auto als deze de schuttingdeur raakt. Balen, maar het is niet anders.

De reis gaat in eerste instantie naar Prachov. Dat is een gehucht op 21 kilometer ten zuidoosten van Turnov. Dus in een half uurtje was ik daar gearriveerd. In Prachov ligt Prachovské skály. Dat is een natuurpark met daarin vele vreemdsoortige rotsformaties. Nadat 60 Kronen had neergeteld om mijn auto te parkeren 60 Kronen entreegeld (dus bij elkaar iets minder dan €5,-) had betaald was ik binnen. Het was vrij rustig in en bij het park, maar net voordat ik aan de wandeling wou beginnen ging een buslading Tsjechische bejaarden het park in. Dus ik besloot het rustig aan te doen en de bejaarden een voorsprong te gunnen zodat ik niet in polonaise achter die groep aanliep. Er waren twee routes in het park uitgestippeld. Ik besloot voor de langste route van 3,5 kilometer te gaan. Daar stond volgens het park 2,5 uur voor. In het park van één vierkante kilometer staan dus indrukwekkende rotspartijen waar je onder, boven, rondom en doorheen gaat. Het was een prettige wandeling met veel Kodakmomentjes en leuke vergezichten. Het was een heel geklauter maar dat maakte het juist zo leuk. De bejaarden kozen de korte route dus die was ik snel kwijt. Na precies 2,5 uur (Ik had onderweg ook nog het nodige gepauzeerd meestal om andere mensen bij mij weg te laten lopen) kwam ik terug bij het beginpunt. Het was inmiddels net na twaalven en ik besloot in een restaurantje aldaar. Het was een simpel selfservice restaurant met vriendelijke mensen waar ik voor een nog vriendelijkere prijs een bord met visfilet en gekookte aardappels (Tsjechen zijn echt allergisch voor groenten en fruit) met een halve liter cola voorgeschoteld kreeg.

Rond 1 uur had ik het eten wel op en besloot ik naar het volgende punt te reizen. Dit ging naar Ještěd. Ještěd is de hoogste berg van het Jeschkengebergte  met zijn 1012 meter en op de top is er mooi uitzicht over Liberec wat met ruim 100.000 inwoners de grootste stad van Noord-Bohemen. Volgens mij was ik hier een jaar of 18 geleden ook geweest, maar zeker weten doe ik het niet. Van Prachov naar Ještěd is 73 kilometer en in iets meer dan een uur reed ik daar naar toe. Ik reed de berg op zover ik kon en stopte niet bij de eerste de beste parkeerplaats. Een Tsjechische auto liet mij beleefd voorgaan en zal wel gedacht hebben: Laat die gekke Nederlandse toerist maar voor mij uit rijden en ik rij wel achter hem aan getuige het vriendelijke knikje toen we elkaar op de parkeerplaats troffen. Na het betalen van 100 Kronen mocht ik daar mijn auto stallen en nog het laatste stukje omhoog klimmen. Boven op de berg staat een hotel/restaurant met dezelfde naam. Het was deze dag prachtig weer en het uitzicht op Liberec was prachtig. Er was net een trouwerij in de open lucht aan de gang en er zijn mindere plekken op deze aardbol om elkaar het ja woord te geven. Maar na een tijdje had ik uitzicht wel gezien en ben ik weer teruggegaan naar mijn auto.

Op de terugreis ben ik nog even op zoek gegaan naar het stadion van Slovan Liberec, Stadion U Nisy. Maar nadat ik wat rond had gereden gesloot ik toch mijn weg te vervolgen terug richting Turnov. Ik wou naar het kasteel Trotsky. Dit is een ruïne ten zuiden van Turnov en die had ik eergisteren tijdens mijn wandeling op de foto gezet. Maar helaas toen ik om kwart over vier bij het kasteel aankwam bleek dat deze om 4 uur de deuren gesloten had. Erg jammer want het uitzicht over de omgeving vanuit Trotsky moet zeer mooi zijn geweest. Maar goed. Ik heb toen maar een beetje rondgereden in de omgeving. Om half zes was ik het wel zat en besloot ik terug te gaan naar het hotel. In het hotel ben ik om 7 uur naar het restaurant Divizna gelopen om daar te eten. De keuze viel op stukjes kip in een kaassaus met gefrituurde aardappelschijfjes en een colaatje. Verder heb ik niks gedaan meer die dag. Ik zat nog steeds niet lekker in mijn vel en besloot het rustig aan te doen. Morgen alweer de laatste volle dag in Tsjechië. Dan is het de bedoeling dat ik richting Harrachov en Špindlerův Mlýn. Dit zijn twee wintersportplaatsen in het Reuzengebergte aan de Poolse grens. Het is de bedoeling dat ik ook hier weer ga wandeling. Hopelijk gaat het morgen wat beter met mij.