Etosha, here we come

25 september

Vol overgave spring ik om 5:45 uur van mijn matje uit de tent: We gaan vandaag beestjes kijken! En dan is uiteraard vroeg de slaapzak uit geen enkel probleem. De tent wordt afgebroken en dan volgt het ontbijt. We zitten relatief vlak bij Etosha National Park. Uiteindelijk zal het vandaag een rit worden van 255 kilometer en dat komt met name omdat onze eerste stop in het plaatsje Outjo is voor de boodschappen. Vandaag en morgen zitten we in Etosha. Ik heb geen idee hoe daar de voorzieningen zijn. Het lijkt mij dus verstandig zo veel mogelijk proviand (lees wijn en peuken) in te slaan voor deze twee dagen.

Onderweg naar het park krijgen we al veel wild te zien. Het is slechts een voorproefje en slechts klein bier met wat ons nog te wachten staat. Om kwart voor elf rijden we het park binnen. De entreepoort is eigenlijk teleurstellend. Dat kunnen ze in Kenia, Tanzania en Zuid-Afrika veel beter. Maar het gaat uiteraard om de inhoud en niet om de verpakking. We gaan al gamedrivend naar de camping. De camping ligt zo’n 20 kilometer in het park.

Het eerste beest dat voor onze camera verschijnt in een springbok. Uiteraard is dit op zich niet zo heel spectaculair. We hebben immers de laatste tien dagen wel vaker springbokken gezien vanuit onze truck. Maar nu zijn ze wel heel dichtbij en in groten getale. Daarbij is de mascotte van het nationale rugbyteam van Zuid-Afrika een sierlijke antilope en zeer fotogeniek. Bovendien smaakt hij ook nog heerlijk. Daarnaast maken we ook opnieuw kennis met gemsbokken, koedoes en zebra’s. Verder zijn er veel dieren in dit park die we deze reis voor het eerst zien. Zo komen we in een paar tijd een treurdrongo, hartenbeesten, gnoes, een zwarte havik, een kiekendief en Kaapse talingen tegen. En uiteraard mijn favoriete dier: De giraf. Deze bezig beesten zijn zo nieuwsgierig wat ze erg fotogeniek maakt. En elke giraf heeft een eigen patroon. Verder zijn het gewoon vriendelijke reuzen.

Omstreeks 1:00 arriveren we op de camping. We verblijven vannacht op Okaukuejo Camp binnen Etosha National park. Vlak naast de camping is er een waterpoel waar we natuurlijk direct heen snellen. Vele dieren zullen hier komen water drinken en afkoeling zoeken tegen de verzengende hitte die hier overdag heerst. We worden niet teleurgesteld. Continue zijn er bij de poel dieren aanwezig. Hele kuddes springbokken, gemsbokken, zebra’s en gnoes zijn er te zien. Ik zou hier urenlang kunnen blijven zitten want telkens veranderd de setting van dit prachtige wildtafereel. Toch komt hieraan een eind als om 14:00 uur de lunch gereed staat. De lunch bestaat uit overheerlijke penne met kaas, saus en groenten.

Toch wordt de lunch met een rotgang achter de kiezen gewerkt. Het gerucht gaat namelijk dat er een kudde olifanten onderweg zijn naar de poel. En daar moeten we uiteraard bij zijn. Onze stoutste verwachtingen worden overtroffen als we eenmaal bij de poel zijn. De kudde olifanten bestaat uit maar liefst 40 exemplaren! De olifanten drinken en badderen. Goed is te zien hoe de hiërarchie is tussen de dieren. Olifanten staan helemaal bovenaan. Andere dieren blijven ver weg van de poel als zij bezig zijn. Als ze eenmaal vertrokken zijn komen ze schoorvoetend terug. Maar even later besluiten de olifanten ons een toegift te geven. Maar zeker ook mooi is wanneer de giraffen komen. Ook zij moeten drinken en dat kost de nodige moeite. Zij moeten met hun voorpoten bijna in spagaat om met hun lange nek bij het water te kunnen. Het is het enige moment dat een giraf aangevallen kan worden door roofdieren dus voorzichtigheid is geboden. Het is een heel gedoe voordat er eindelijk gedronken kan worden.

Om vier uur vertrekken met Otis voor een namiddag gamedrive. Ook nu komen we weer genoeg beesten tegen. Zebra’s, gemsbokken, frankolijnen, trappen, giraffes, havikken en struisvogels. Allemaal komen ze tegen in die paar uurtjes dat we door Etosha rijden. Het hoogtepunt is echter wel een paartje leeuwen. Uiteraard zijn ze in de rust en even later besluiten een stukje te lopen. Vrouwlief heeft een tracker om. Vlak voor zonsondergang zijn we weer terug op de camping. Met zonsondergang gaat de poort dicht en kun je dus nergens meer heen. Davis was op de camping achter gebleven en had ondertussen voor het diner gezorgd. Het was dit keer een authentieke Afrikaanse maaltijd: Maïspap met stoofvlees. Zoals we deze reis gewend zijn was ook deze maaltijd van zeer hoge kwaliteit en erg lekker. Na het eten moest even snel de afwas gedaan worden en toen ben ik, gewapend met flesje wijn, snel naar de waterpoel gelopen. De waterpoel werd verlicht met kunstlicht en ook in het donker zijn er veel dieren die hun vertier zoeken bij het water.

Naast al het tegenwoordige normale wild is er deze avond toch nog iets zeer specials te zien. De neushoorn komen om water te drinken. Neushoorns zijn nogal schichtige dieren dus absolute stilte is vereist om al dit moois te aanschouwen. Het mooiste is nog wel dat tegen een uur of negen een moeder met haar kind bij de waterpoel komt drinken. Helaas is het erg lastig foto’s te maken met dit kunstlicht. Dus ik besluit de camera maar naast mij neer te leggen en te genieten van het moment. Ook zeker niet verkeerd. De wijn valt deze avond tegen en om 21:30 uur besluit ik richting de tent te lopen. Met de nodige moeite krijg ik de fles leeg. Het is dan 22:15 uur en toch besluit ik de slaapzak in te rollen. Morgen nog een volle dag genieten van al het wild wat Etosha te bieden heeft.