And then we make a boattrip in the deeeeeltaaaah

29 september

We mogen een dagje in de Okavangodelta verblijven. Dat betekent dus dat we niet onze tent hoeven afbreken (hoeft morgen ook niet maar dat terzijde) en met Otis op pad gaan. Toch moeten we vroeg ons nest uit en dat heeft allemaal te maken met de excursie die vandaag gaan beleven. Ik moet zeggen dat ik heerlijk geslapen heb op die veldbedjes en dat ik om zes uur vrolijk mijn nest uitspring om de sanitaire voorzieningen te testen. Die zijn hier toch een stuk beter dan in Ngepi onze vorige camping. Na het ontbijt heeft Victor een groot gedeelte van de dag vrij. Wij hebben een fullday excursie en hij gaat niet mee. Fijn voor hem.

Na het ontbijt gaan we naar de oever van de delta. Daar zijn een zestal polers. In het Nederlands het beste te omschrijven als gondeliers. We gaan deze dag met een mokoro de delta heb. Een mokoro is traditionele kano waar twee mensen in gaan en deze wordt in beweging gebracht doordat de kapitein met een paal afzet op de bodem en de kade. Ik en mijn kanopartner dragen een flink stuk gewicht mee dus onze poler is niet te benijden deze dag. Ik vind het allemaal maar een gammele bedoening. Telkens ligt kapseizen op de loer. Niet dat ik bang ben om nat te worden, maar mijn camera is dat wel.

Dobberend door de Guma Lagoon constateren we dat het riet vannacht geen plaats heeft gemaakt. Dus we zien riet, riet en nog eens riet. Zelfs de vogels die er gisteren nog te zien waren, zijn klaarblijkelijk weg gevolgen van al dat riet. Dus ik ben vooral druk bezig om niet uit die kano te flikkeren en verder valt er weinig te genieten. Halverwege de trip gaan we op een eiland aan land voor een “nature walk”. De hoofdkapitein leidt ons rond en die man is werkelijk waar slaapverwekkend. Uiteraard krijgen we een hele briefing wat te doen als we gevaarlijke dieren tegenkomen. Maar het is al snel duidelijk dat we die vandaag niet zullen zien. Laat staan van dichtbij.

We banjeren wat rond terwijl de beste man op monotone manier van alles verteld. Hij zal best wel gepassioneerd zijn, maar het komt er niet uit. Wel zorgt hij ervoor dat niemand binnen de groep ooit nog normaal het woord “delta” uit zal spreken. Voor ons zal het vanaf nu altijd “deeeeeltaaaah” zijn. Het tweede gedeelte van de kanotocht wordt nog vervelender. Onze gondelier vaart altijd als laatste en dan zijn de vogels natuurlijk gevlogen als wij er langs varen. Daarbij is het warm geworden. Niet een klein beetje warm, maar knoepers heet. Daar zal onze Botswaanse poler ongetwijfeld nog meer last van hebben gehad, maar ook voor onze is het geen pretje.

Rond het middaguur leggen we aan voor de lunch die de polers voor ons hadden meegebracht. Belegde broodjes met vleeswaren en kaas. De lunch smaakt uitstekend. Ook de Coke Zero die we in de bar voor deze reis geboekt hadden. Het hoogtepunt van deze dag komt vlak na de lunch. We zitten weer op het vaste land vlak bij onze camping. Daar zien we al lopend een aantal olifanten. De dikhuiden lopen daar op een meter of vijftig afstand en er wordt gretig foto’s geschoten van dit tafereel. Hierna mogen we de boot weer in en ik begin nu toch eens schietgebedjes te verzenden in de hoop dat deze ellende zo snel mogelijk over is. Ik ben nog nooit zo opgelucht geweest als om twee uur eindelijk de kano de camping op heeft gestuurd. Worst boattrip ever!

Oververhit besluit ik direct nadat voet aan wal heb gezet het zwembad in te duiken (figuurlijk dan, want zo diep is het water niet). Ik blijf er een paar uur dobberen en dan ga ik mij weer lekker opfrissen in de uitstekende douche die deze camping rijk is. Om 19:00 uur is het weer voedertijd. Victor had alle tijd voor een overheerlijke schotel en dat krijgen we dan ook zeker voorgeschoteld. Het is curry met rundvlees. Weer een genot om te eten. Na het eten neem ik nog wat biertjes. Black Label was gisteren wel goed bevallen dus daar laaf ik mijn lippen weer aan. Tegen een uur of negen betaal ik de rekening van deze twee dagen. 360 Rand ben ik kwijt. Dat is €36,- voor twee avonden behoorlijk zuipen en de nodige colaatjes. Dat is niet gek.

Om tien uur ga ik naar bed. Morgen we vertrekken we uit de Okavangodelta. Wat één van de hoogtepunten van de vakantie had moeten worden viel vies tegen. We hebben in twee dagen vrijwel niets gezien. Waarschijnlijk hebben we gewoon de pech gehad dat we in de verkeerde periode de delta hebben bezocht. Morgen gaan we terug naar Namibië. We eindigen op een camping vlak bij de camping waar we gisteren vandaan kwamen.