Baden in luxe

30 september

Vandaag gaan we terug naar Namibië. Uiteraard hoeven we de tent niet af te breken omdat deze van de camping zelf is. Dus we kunnen rustig ontbijten en onze dagtas inpakken. Om acht uur staat de truck van de camping klaar om ons terug te brengen naar de begaande weg. We hobbelen in een uurtje weer de elf kilometer af en daar staan Otis en David al op ons te wachten. Ik laat mij spullen in en help Victor met zijn kampeerspullen die we deze twee dagen uit Otis hebben gehaald. De camping ligt iets verder landinwaarts dan Ngepi. De totale afstand is nu 154 kilometer.

De reis gaat voor het allergrootste gedeelte over dezelfde weg als die van twee dagen geleden. Het is dan ook geen bijster interessante rit. Als we bij de grens aankomen blijven de regels voor in het inreizen van Namibië de laatste weken te zijn veranderd. We moeten nu ineens een gezondheidsverklaring invullen terwijl dat tien dagen geleden dat nog niet hoefde. TIA: Tis Is Africa. De weg in Namibië is nog steeds erg hobbelig. In Divundu worden weer losgelaten bij een supermarkt. Uiteraard gebruik ik de gelegenheid om wijn en sigaretten in te slaan.

Al rond het middaguur rijden we de camping op. De camping luistert naar de naam Rainbow River Lodge Campsite. Het is een resortachtig idee en veruit de meest luxueuze camping die we tot nu gehad hebben. Ook op deze dag doet de zon zijn uiterste best en drijft het de temperatuur op tot grote hoogte. Er is een mogelijkheid om optioneel een boottocht te gaan doen deze middag als excursie. Ik heb de laatste dagen te veel op een boot gezeten en daar te weinig zien dus ik en de rest van de groep besluiten deze excursie te laten schieten. Zo hebben we mooi een aantal uur ter vrije besteding. Dus ik zoek samen met mijn tentmaat een schaduwrijk plekje aan de oever van de Okavangorivier.

Als lunch maakt Victor en David een pastaschotel met groenten. Helemaal prima, maar ze hebben natuurlijk voor hunzelf de lat heel erg hoog gelegd. Na de lunch trek ik maar weer de zwembroek aan. Ook het zwembad van deze camping is prachtig en werkt zeer verkoelend. Urenlang lig ik te badderen voordat ik besluit ik van de douche gebruik te maken. Wat een geweldige douche hebben ze op deze camping. Een prima straal en zeer goed van temperatuur. Zo heb ik het deze reis nog niet eerder meegemaakt.

Na de douche besluit ik de bar te bezoeken. Ze tappen daar de lekkerste Hansaatjes. Na zes pullen bier is het mooi geweest voor deze middag en ga ik terug naar de groep. Het is bijna zeven uur en Victor en David hebben de tijd zeer goed besteed. Ze hebben een overheerlijke stoofpot voor ons in elkaar geflanst. Na het diner besluit ik over te gaan op wijn. Een flesje wit wordt losgetrokken. Prima van kwaliteit en smaak deze Zuid-Afrikaanse wijn. Als de fles tegen een uur of tien leeg is zit ik nog alleen op een stoeltje bij de tent. Ik zit in dubio of ik naar bed zou gaan.

Na rijp beraad besluit ik toch om eventjes bij de bar te gaan kijken. Net als vanmiddag is de eigenaar, zijn neef en een Australische oudere man. Ook ik een deel van de groep aanwezig. Ik besluit maar aan te sluiten en tik de nodige biertjes weg. Ik knoop een gesprek aan met de eigenaar die een van oorzaak blanke Zuid-Afrikaan is die de economische malaise in zijn land ontvlucht is en zich in Namibië heeft gevestigd. Ook babbel ik wat met de oudere man die zijn groep voor een paar dagen heeft verlaten die wel Botswana zijn ingegaan. Er gaan de nodige shotjes in de rondte en het wordt laat. Erg laat. Het is inmiddels na middernacht als ik de tent opzoek. Het was wel erg gezellig op het laatste na toen sommige van de groep geduvel kregen over de rekening kregen. Ik niet want ik had elke consumptie direct betaald dus bij mij viel niks te halen.

Hiermee komt er een einde aan een unieke dag. Ik heb namelijk vandaag geen enkele foto gemaakt. Dat zal morgen anders zijn. We gaan morgen terug naar Botswana. Naar Chobe National Park om precies te zijn. Daar hoop ik toch de nodige dieren op de gevoelige plaat te mogen vastleggen.